Butohpolis. IV Międzynarodowy Festiwal Sztuki Butoh // BUTOHPOLIS. 4. INTERNATIONAL BUTOH ART FESTIVAL

[for ENGLISH please scroll down]

BUTOHPOLIS. IV MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL SZTUKI BUTOH
22-24.04.2022, WARSZAWA

IV edycja Butohpolis odbywa się w czasie szczególnym dla Europy i świata. Butoh jest sztuką, która nie boi się dotykać trudnych tematów i mrocznej strony rzeczywistości. Dlatego tegoroczną akcję Butoh Flash Mob w przestrzeni publicznej dedykujemy ofiarom wojen - ludziom, którzy zginęli oraz tym, którzy zostali zmuszeni do opuszczenia swoich domów. Ludziom pełnym obaw i jednocześnie nadziei, szukającym schronienia Gościom z różnych stron świata.
Program Festiwalu co roku prezentuje nowe butoh z kolejnych kręgów kulturowych. W tym roku będzie to Afro-butoh - Tebby W.T. Ramasike z RPA oraz butoh z Ameryki Południowej - Campania Ruta de la Memoria z Chile (ten spektakl zaprezentowany zostanie online).
W programie znalazł się również niezwykły film "ButoHouse" autorstwa wybitnego i uznanego duetu twórców Beka & Lemoine. To znakomity przykład sztuki butoh wykraczającej poza taniec.
W ramach prezentacji pokrewnych do butoh nowych sztuk performatywnych, naszym gościem będzie wyjątkowy artysta performer, uosobienie wolności twórczej, przekraczający wszelkie bariery Krzysztof Leon Dziemaszkiewicz. Jak co roku odbędą się premiery polskich artystów: solowego eko-performansu Marka Kowalskiego oraz spektaklu "Święta wiosna" LimenButoh.
Witam w Butohpolis - mieście Butoh!
Sylwia Hanff, Dyr. Artystyczna

PROGRAM:

22.04.2022 (piątek)
- Butoh Flash Mob „Goście”, przestrzeń publiczna w Warszawie
- Compañía Ruta De La Memoria "Xibalbá" ONLINE na platformie >> link godz. 19.00

23.04.2022 (sobota) godz. 19.00, Teatr Akt, ul. Łaziebna 9
- Bêka & Lemoine „ButoHouse”, film
- Marek Kowalski & Robert Jędrzejewski „Przyjdę jutro, choć nie znam godziny”
- Tebby W.T. Ramasike „W cieniach mroku: powstanie ducha”

24.04.2022 (niedziela), godz. 19.00,
DLA WIDZÓW 18+
Teatr Akt, ul Łaziebna 9, Warszawa
- Sylwia Hanff/LimenButoh „Święta wiosna”
- Krzysztof Leon Dziemaszkiewicz

WSZYSTKIE WYDARZENIA SĄ BEZPŁATNE
Projekt współfinansowany przez m.st. Warszawa

DYRETORKA ARTYSTYCZNA: Sylwia Hanff
ORGANIZATOR: Stowarzyszenie „Akademia Umiejętności Społecznych”
WSPÓŁORGANIZATOR: Limen Butoh
PARTNER: Teatr Akt
Butohpolis odbywa się w ramach akcji tańczMY odbywającej się z okazji Międzynarodowy Dnia Tańca, której organizatorem jest Narodowy Instytut Muzyki i Tańca

-----

COMPAÑÍA RUTA DE LA MEMORIA
"XIBALBÁ"
Reżyseria: Natalia Cuellar
Wykonanie: Natalia Cuellar, Raimundo Estay
Reżyseria świateł: Raimundo Estay
Druga inscenizacja zespołu inspirowana ofiarą, którą Majowie złożyli na cześć Boga podziemi. XIBÁLBÁ to zmysłowa podróż do wnętrza każdego z nas, ponadczasowy i magiczny moment, który przenosi widza w nieznane, mało zbadane miejsce. Na scenie widzimy złożoną w ofierze dziewczynę i kapłana, który towarzyszy jej w drodze do boga. Będzie rozdarta między zaszczytem bycia wybranym a wyrzeczeniem się ziemskiego życia.
Teatr Ruta de la Memoria, prowadzony przez Natalię Cuéllar, to zespół z Santiago w Chile, który łączy teatr, butoh i taniec. Natalia Cuéllar, aktorka i choreografka, rozwija swoją karierę artystyczną w Butoh, posługując się językiem badającym dyskurs polityczny, tworząc swoją własną poetykę i estetykę. Natalia Cuéllar, aktorka i tancerka, studiowała teatr w Chile i oraz w Europie, w linii Grotowskiego. Następnie zwróciła się ku Butoh, ucząc się u różnych mistrzów, takich jak Makiko Tominaga i Minako Seki. W 2008 roku założyła zespół Ruta de la Memoria w Santiago w Chile, zajmujący się problematyką płci, praw człowieka i pamięci. Prace Cuéllara zyskały uznanie krytyków w Chile i są określane jako „niesamowie” (Fabian Escalona), „imponujące” (Marietta Santi), „intensywne i szokujące” (Pedro Labra Herrera – El Mercurio) i „mrożące krew w żyłach” (Leopoldo Pulgar Ibarra). ). Natalia Cuéllar od 2014 roku kieruje i organizuje znany Międzynarodowy Festiwal Butoh w Chile (FIBUTOH)

TEBBY W.T. RAMASIKE
„W CIENIACH MROKU: POWSTANIE DUCHA”
Koncepcja, choreografia i wykonanie: Tebby W.T. RAMASIKE
Muzyka: Black Sun Productions, Lena Circus z Hiroko Komiya, Hiroko Komiya & Atsushi Takenouchi
Produkcja: TeBogO Dance – TBO
Chwile ciszy ujawniają sekretną drogę do autodestrukcji, w sensie emocjonalnym ciało rozpada się i chowa w cieniach nieznanego. "Obudź się - upadamy! .... Obudź się - możemy przetrwać! To tylko głos, który wzywa do transformacji umysłu, ponieważ ciało dąży do osiągnięcia własnego centrum”.
Praca ta jest szóstą częścią multidyscyplinarnego projektu zatytułowanego „WALKING THROUGH: Podróż… Pamięć… Wspomnienie… Spotkanie” tworzonego we współpracy z innymi artystami.
Tebby W.T. RAMASIKE, choreograf z RPA, tancerz i performer, pedagog i badacz tańca, praktyk Butoh, aktor i działacz kultury, przybył do Europy w 1995 roku, wcześniej pracował z różnymi zespołami teatralnymi i tanecznymi w RPA i za granicą. Wiele podróżował prowadząc badania i współpracując z uznanymi na całym świecie choreografami i nauczycielami. Zdobył wiele nominacji i prestiżowych nagród w konkursach choreograficznych i tanecznych. W 1999 roku założył Zespół Tańca TeBogO (TBO), przemianowany na TeBogO Dance – TBO, który od swojego powstania występuje i prowadzi warsztaty w Europie i poza jej granicami. Absolwent studiów magisterskich z zakresu choreografii Dance Unlimited Program ArtEZ University of Arts w Arnhem w Holandii, pierwszy laureat międzynarodowego stypendium choreograficznego Michel Tesson Performing Arts Trust, a następnie Fundacji Sztuki Twórczej. Był członkiem-założycielem Artists Against Apartheid (1985), został członkiem World Dance Alliance Europe (WDA, 2002), a obecnie jest członkiem Międzynarodowej Rady Tańca (CID) – UNESCO, Kunstenbond i Dansondernemers Nederland. W 2007 r. został zaproszony na Uniwersytet w Bayreuth (Niemcy) na sympozjum „Shifting Centers – artystyczne pozycje i najnowsza dynamika w sztuce współczesnej ze szczególnym uwzględnieniem tańca, performansu i muzyki w Afryce.”, gdzie zaprezentował swój projekt badawczy „Ciało duchowe jako narzędzie komunikacji w społeczeństwie globalnym”. Tebby ma bogaty dorobek choreograficzny i kontynuuje badania nad swoją koncepcją Afro-Butoh. Obecnie – we współpracy z innymi artystami - pracuje nad długoterminowym i interdyscyplinarnym projektem pod tytułem: „PRZECHODZENIE: Podróż… Pamięć… Wspomnienie…Spotkanie”.

BEKA & LEMOINE „BUTOHOUSE”
Gdzieś w gigantycznym ludzkim mrowisku Tokio mężczyzna opiera się piekielnej maszynerii wielkiej metropoli. Sam przez 15 lat budował ten opór w formie domu.
Powłoka budynku? Katedra? Szaleństwo? Twórczość Keisuke Oka wymyka się prostej definicji. Powinniśmy raczej mówić o świecie, małym wszechświecie zbudowanym i pomyślanym w rzadko spotykanej wolności. Wyszkolony w tańcu butoh, awangardowym ruchu choreograficznym zrodzonym w Japonii w latach 60., Oka sprawia, że architektura staje się działaniem. Powstająca dzień po dniu w trybie improwizacji przestrzeń, która powoli się wyłania, jest formą medytacji w ruchu. Kompletne dzieło sztuki, budynek Arimaston jest odciskiem w betonie życia człowieka. Ten film opowiada o tej przygodzie w bardzo szczególnym momencie jej historii. W związku z nowymi przepisami urbanistycznymi budynek Arimaston jest zagrożony rozebraniem przez miasto Tokio w związku z jego umiejscowieniem zbyt blisko ulicy i sąsiednich budynków. Jedyne rozwiązanie to cofnięcie go o 10 metrów. W oczekiwaniu na wynik obecnego procesu budowa musiała zostać zatrzymana.
Podobnie jak budynek Arimaston, ten film jest improwizacją. Beka & Lemoine spotkali Keisuke Okę przypadkiem. Tego dnia on zdecydował się zbudować, przed całkowitym zatrzymaniem projektu, ostatnie 3 stopnie klatki schodowej prowadzącej na najwyższe piętro.
ButoHouse to film o betonie, iluminacji, wytrwałości i nadziei.
Bêka & Lemoine
„Ila Bêka i Louise Lemoine to dwoje z najbardziej czołowych artystów architektury. Ich filmy skupiają się na relacji ludzi i przestrzeni, podkreślając obecność codziennego życia i należą do najbardziej kultowych projektów architektonicznych ostatnich dziesięcioleci.” Barbican Center
„Ila Bêka i Louise Lemoine tworzą prace na skrzyżowaniu kina, architektury i urbanistyki, kwestionując sposoby w jakie zamieszkujemy świat, a ich prace przenika poetyckość podszyta surrealizmem i uszczypliwym humorem”. - Le Monde
Bêka &Lemoine od prawie 20 lat wyróżniają się na międzynarodowej scenie architektury dzięki pracy filmowej znanej z innowacyjnego charakteru oraz subtelnego i nieco uszczypliwego humoru, który przełamuje tradycyjną reprezentację współczesnej architektury, stawiając na pierwszym miejscu jej zastosowanie i ludzi. Tworzą projekt, który przekracza granice gatunków, stawiając się na obrzeżach sztuki dokumentalnej i wideo, w wyjątkowym i mocno indywidualnym stylu. Dzięki autentycznemu artystycznemu spojrzeniu na architekturę, Bêka & Lemoine otwierają nowe horyzonty na relacje między architekturą a kinem. Przedstawiane przez The New-York Times jako „postaci kultowe w europejskim świecie architektury”, prace Bêki & Lemoine zostały powszechnie uznane za „nową formę krytyki (criticism)” (Mark), która „głęboko zmieniła sposób patrzenia na architekturę” ( Domus). Wybrany przez Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku (the Met) jako jeden z „Najbardziej ekscytujących i przełomowych projektów critical design roku 2016”, wybrany „Game Changers 2015” przez magazyn Metropolis, wybrany jako jedna ze „100 najbardziej utalentowanych osobowości 2017 roku” przez Icon Design. Wszystkie dzieła Bêka & Lemoine zostały zakupione w 2016 przez Museum of Modern Art (MoMA) w Nowym Jorku do stałej kolekcji. Ich najnowsza seria „Homo Urbanus: A City-Matographic Odyssey” przedstawia wstrząsającą podróż po wielu miastach na świecie. Intuicyjny i żartobliwy styl Bêka & Lemoine sprawia, że wraz z nimi obserwujemy ludzi zastanawiając się, jak nasze miasta kształtują nasze zachowanie jako ludzi, ale ich twórczość przede wszystkim mówi o ludzkim zachowaniu w jego najbardziej uniwersalnej formie.

KRZYSZTOF LEON DZIEMASZKIEWICZ ur. 1963 w Lipianach/Polska performer, artysta sztuk wizualnych, autor obiektów i obrazów wykonanych autorską techniką « tapingu» , podstawą której jest taśma i materiały pochodzenia wtórnego. Od lat tworzy i mieszka w Berlinie. Transgeniczna, transseksualna sztuka Dziemaszkiewicza ma na celu łączenie przeciwieństw, stawianie pytań o granice pomiędzy zwierzęcością, a człowieczeństwem. Jego teatr sięga do przeczuć, instynktów, emocji. Nadrzędną zasadą jest szczerość. Często używana nagość jest manifestacją radości, naturalności, spontaniczności. Bezkompromisowość wobec ograniczeń społecznych tworzy jedyny, niepowtarzalny język jego wypowiedzi artystycznej. Twórca jest tym, kim sam chce siebie stworzyć, w imię wolności każdej jednostki ludzkiej.

MAREK KOWALSKI & ROBERT JĘDRZEJEWSKI
„PRZYJDĘ JUTRO, CHOĆ NIE ZNAM GODZINY”
Działanie w kontakcie ze środowiskiem zewnętrznym, będące próbą niewypełniania sobą przestrzeni sadu, w którym się odbędzie. Otwarte na przenikanie do ukrytej strony rzeczywistości, łączenia tego, co zmysłowe, dotykalne i tego, co duchowe. Świat zewnętrzny jest równoprawnym i jakościowo podobnym partnerem podmiotu działającego. Poszukiwanie aktu komunikacyjnego ucieleśnionego człowieka i ukonkretniającej się w ramach tego aktu Natury. Jak być przenikaniem i w tym przenikaniu być otwartym na różne wiry i cyrkulacje? Jak uniknąć postrzegania zjawisk tylko z własnej perspektywy? Mówię do drzewa, ale czy drzewo mówi do mnie?
Tak więc zatańczmy ze wzrokiem, słuchem, dotykiem, smakiem i powonieniem – przyjdę jutro, choć nie znam godziny.
Przyjdę jutro, choć nie znam godziny...
Nie znam głosu, co będzie mym głosem,
Przyjdę jutro, choć nie znam godziny...
Nie znam twarzy, co będzie mą twarzą,
Przyjdę jutro, choć nie znam godziny...
Poznasz mnie niezłomnie,
Przyjdę jutro, choć nie znam godziny...
( trawestacja wiersza Przyjdę jutro, choć nie znam godziny z debiutanckiego tomiku wierszy Bolesława Leśmiana Sad rozstajny z 1912 roku, który doprowadził do tego performansu )
Duo artystyczne w składzie Marek Kowalski (ruchy) i Robert Jędrzejewski (dźwięki) współpracują ze sobą w ramach spektakli Teatru Akt, Grochowa Grochowa, Ananke, performansu Grochowiak, akcji Nocny lot prezentowanej podczas drugiej edycji Butohpolis 2020.
Marek Kowalski - aktor teatru fizycznego, współtwórca Teatru Akt. Uczestniczył w wielu treningach różnych technik pracy z ciałem. Od lat 90-tych wystąpił w kilkudziesięciu spektaklach teatru ruchu i teatru plenerowego. Tańczy butoh, tworzy działania własne i gościnnie z Teatrem Limen Butoh. Animator wydarzeń artystycznych w Warszawie, na Mazowszu i w Polsce.
Robert Jędrzejewski – zajmuje się działaniami spontanicznymi w interakcji z technologią multimedialną. Kreatywny improwizator, wiolonczelista, kompozytor, a także doktor sztuk muzycznych. Inicjator konferencji NOWY SENS MUZYKI. Ma na koncie liczne prezentacje i kooperacje artystyczne w kraju, a także w Europie, USA, Kanadzie i Singapurze.

LIMEN BUTOH/SYLWIA HANFF
„ŚWIĘTA WIOSNA”
Koncepcja, reżyseria, design, butoh: Sylwia Hanff
Muzyka: India Czajkowska (z wykorzystaniem motywów „Święta wiosny” I. Strawińskiego)
"Święto wiosny" Strawińskiego/Roericha nie jest dla mnie pozostałością "kultury naiwnej", ale śladem Tajemnicy splatania się życia, śmierci, seksualności, kultu zmarłych i odradzania się świata. Tajemnicy misteriów niedostępnej dla współczesnej kultury Zachodu. To, że powstają kolejne realizacje "Święta wiosny" świadczy moim zdaniem o pragnieniu odzyskania tego umykającego doświadczenia i znaczenia rytuału ofiarniczego (również w jego symbolicznej formie) jako podtrzymującego istnienie świata. "Wybrana" nie jest dla mnie figurą "kozła ofiarnego" w żadnym sensie, a jej taniec interesuje mnie jako obrzęd inicjacyjny widziany w perspektywie nowoczesnej duchowości feministycznej. To doświadczenie przekroczenia Otchłani, namiętnego zjednoczenia z egzystencją, w którym ekstaza miłości miesza się z ekstazą śmierci.
SYLWIA HANFF - magister filozofii UW, teoretyczka sztuk performatywnych (zajmuje się Antropologią Teatru i filozofią sztuk performatywnych), pionierka i najbardziej rozpoznawalna polska performerka butoh (butoh uczyła się u największych mistrzów; tańca współczesnego i orientalnego uczyła się na wielu międzynarodowych warsztatach tańca w Polsce, Wielkiej Brytanii, Niemczech), reżyserka, choreografka, instruktorka improwizacji tańca i symboliki ciała (dyplom Institut fur Tanz und Bewegungsdynamik), nauczycielka jogi (certyfikat KRI/USA), menadżerka kultury (dyplom Studium Menadżerów Kultury UAM), kuratorka projektów artystycznych oraz z zakresu edukacji artystycznej i kulturalnej, a także projektów społeczno-kulturalnych. Od 20 lat prowadzi współpracę międzynarodową, organizuje wydarzenia artystyczne, a także zaprasza zagranicznych artystów do udziału w swoich projektach. Stworzyła Butohpolis. Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Butoh, którego jest Dyrektorką Artystyczna. Na scenie od 25 lat, do tej pory wystąpiła w ponad 40 spektaklach teatrów instytucjonalnych i niezależnych. Od 2002 r. prowadzi Teatr Limen Butoh, w którym stworzyła 25 autorskich spektakli solowych i zespołowych oraz wiele etiud i improwizacji. Do tej pory wystąpiła w bardzo wielu ośrodkach w Polsce i na świecie (USA, Japonia, Francja, Włochy, Holandia, Łotwa). Była aktorką zespołu Warszawskiego Teatru Pantomimy/ Teatr Żydowski w Warszawie, 10 lat współpracowała z Teatrem Narodowym i Operą Narodową. Od 20 lat prowadzi warsztaty pracy z ciałem i ruchem, w tym długoterminowe projekty edukacyjne (mazowiecka nagroda Impuls Kultury’2021 za projekt „Nie wiem kim był Grotowski. Laboratorium kultury czynnej”). Została opisana w książce J. Majewskiej „The Body Revolving Stage. New Dance in New Poland” ( Instytut Teatralny, 2011) oraz w książce „Obecni ciałem. Warsztat polskichtancerzy” Magdaleny Zamorskiej (wydanej w jęz. angielskim pt. Intense Bodily Presence: Practices of Polish Butō przez Peter Lang GmbH, wrzesień 2018). Od wielu lat współpracuje z niezależnymi ośrodkami oraz instytucjami kultury w Warszawie (Instytut Teatralny, Mazowiecki Instytut Kultury, Centrum "Łowicka", CPK Praga Południe, Służewski Dom Kultury) realizując w nich projekty swojego pomysłu.

------ //ENGLISH// ------

BUTOHPOLIS. 4. INTERNATIONAL BUTOH ART FESTIVAL
22-24.04.2022, WARSAW/POLAND

The fourth edition of Butohpolis takes place at a special time for Europe and the world. Butoh is an art that is not afraid to touch upon difficult topics and the dark side of reality. That is why this year’s Butoh Flash Mob action in public space is dedicated to victims of wars - people who died and those who were forced to leave their homes. People full of fear and hope at the same time, seeking shelter Guests from all over the world.
Every year, the festival program presents new butoh from different cultural circles. This year it will be afro-butoh - Tebby W.T. Ramasike from South Africa and butoh from South America - Campania Ruta de la Memoria from Chile (this performance will be presented online). The program also includes the extraordinary film "ButoHouse" by the outstanding and recognized duo of Beka & Lemoine filmmakers. It is an excellent example of butoh art that goes beyond dance.
As part of the presentation of new performing arts related to butoh, our guest will be an extraordinary, extreme artist performer, the embodiment of creative freedom, crossing all barriers Krzysztof Leon Dziemaszkiewicz.
As every year, there will be premieres of Polish butoh art: a solo eco-performance by Marek Kowalski and the play "The Rite of Spring" by LimenButoh.
Welcome to Butohpolis - the City of Butoh!
Sylwia Hanff, Artstic Director

PROGRAM:

22.04.2022 (Friday)
- Butoh Flash Mob „Guests”, public space in Warsaw
- Compañía Ruta De La Memoria "Xibalbá" 7PM ONLINE on platform link

23.04.2022 (Saturday) 7PM,
Teatr Akt, ul. Łaziebna 9
- Bêka & Lemoine „ButoHouse”, film
- Marek Kowalski & Robert Jędrzejewski „I will come tomorrow, but I don’t know the hour”
- Tebby W.T. Ramasike „The Shadows of Darkness: Spirit Rising”

24.04.2022 (Sunday), 7PM,
FOR ADULT VIEWERS
Teatr Akt, ul Łaziebna 9, Warsaw
- Sylwia Hanff/LimenButoh „The Rite of Spring”
- Krzysztof Leon Dziemaszkiewicz

FREE ADMISSION
Project co-financed by The City of Warsaw

ARTISTIC DIRECTOR: Sylwia Hanff
ORGANIZER: Stowarzyszenie „Akademia Umiejętności Społecznych”
CO-ORGANIZER: Limen Butoh
PARTNER: Teatr Akt

----

COMPAÑÍA RUTA DE LA MEMORIA
"XIBALBÁ"
Direction: Natalia Cuellar
Performers: Natalia Cuellar, Raimundo Estay
Lighting design : Raimundo Estay
Second staging of the company inspired by the sacrifice that the Mayans made in honor of the God of the underworld. XIBÁLBÁ is a sensory journey into each one’s interior, a timeless and magical moment that takes the viewer to an unknown, little explored place.
On stage we see a maiden given in sacrifice and a priest who accompanies her on her way to the god. She will be torn between the honor of being the chosen one and her renunciation of earthly life.
Ruta de la Memoria, directed by Natalia Cuéllar, is a company from Santiago, Chile that mixes theater, butoh, and dance. Natalia Cuéllar, actress and choreographer, develops her artistic career in Butoh, with a language that investigates political discourse, to create her poetics and aesthetics. Natalia Cuéllar, Actress and dancer, studied theater in Chile, and continued her artistic training in Europe, following the lineage of Grotowski. Later, she moved on to Butoh, studying with different masters such as butoh dancers Makiko Tominaga and Minako Seki. In 2008, she founded the Ruta de la Memoria Company in Santiago, Chile, a company that focuses on the issues of gender, human rights, and memory. Cuéllar’s works have been critically acclaimed in Chile and dubbed “amazing” (Fabian Escalona), “impressive” (Marietta Santi ), “intense and shocking” (Pedro Labra Herrera - El Mercurio), and “spine-chilling” (Leopoldo Pulgar Ibarra). Since 2014, she has directed and organized the celebrated International Butoh Festival in Chile (FIBUTOH)

TEBBY W.T. RAMASIKE
THE SHADOWS OF DARKNESS: SPIRIT RISING
Concept, Choreography & Performance: Tebby W.T. RAMASIKE
Music: Black Sun Productions, Lena Circus with Hiroko Komiya, Hiroko Komiya & Atsushi Takenouchi
Production: TeBogO Dance – TBO
The moments of silence reveal a secret way to self-destruction, in an emotional sense, the body disintegrates and hides in the shadows of the unknown. "Awake - we fall! .... Awake - we can hold on!! It is but a voice that calls upon a transformation of the mind, as the body takes on its own core." This piece is the sixth part of a multidisciplinary collaborative project entitled, ’THE WALKING THROUGH: A Journey ... A Memory ... A Recollection ...The Meeting’
Tebby W.T. RAMASIKE, a South African choreographer, dancer/performer, dance teacher/educator, researcher in dance, Butoh practitioner, actor and cultural activist, arrived in Europe in 1995 after working with different theatre and dance companies in South Africa and abroad. He travelled extensively during a period of research and collaborations. Worked with internationally acclaimed choreographers and teachers. Was nominated and won a number of prestigious choreography and dance awards. In 1999 he founded TeBogO Dance Ensemble (TBO), renamed TeBogO Dance – TBO, which since its inauguration has been invited to perform and teach in Europe and abroad. A holder of an MA degree in Choreography from the Dance Unlimited Programme of the ArtEZ University of Arts in Arnhem, the Netherlands, was the first recipient of the international choreography bursary from the Michel Tesson Performing Arts Trust and subsequently the Creative Arts Foundation. He was a founding member of Artists Against Apartheid in 1985, he became a member of World Dance Alliance Europe (WDA), in 2002 and currently he is a member of the International Dance Council (CID) – UNESCO, of Kunstenbond and of Dansondernemers Nederland, respectively. In 2007 he was invited at the University of Bayreuth, Germany, for the workshop/symposium "Shifting Centres – artistic positions and recent dynamic in contemporary art with focus on dance, performance and music in Africa.”, where his documented research project, "The Spiritual Body as a Tool of Communication in a Global Society", was presented. Choreographically, he has put together rich repertoire and continues research on his concept of the Afro-Butoh. Currently, he is working on a long-term and on-going interactive multidisciplinary crossover collaborative project, under the work title: “THE WALKING THROUGH: A Journey … A Memory … A Recollection … The Meeting”, in which he invites other artists to collaborate with. link

BÊKA &LEMOINE
BUTHOUSE
Somewhere in the gigantic human anthill of Tokyo, a man resists to the infernal machinery of the great metropolis. Alone, for 15 years, he built this resistance in the form of a house. A shell? A cathedral? A folly? The work of Keisuke Oka escapes any simple definition. We should rather speak of a world, a small universe built and thought in a rare freedom. Trained in butoh dance, an avant-garde choreographic movement born in Japan in the 1960s, Oka makes architecture a performance. Conceived day after day in the mode of improvisation, the space that slowly emerges is a form of moving meditation. A total work of art, the Arimaston building is the imprint in the concrete of a man’s life. This film tells this adventure at a very special moment in its history.
Following new urban regulations, the Arimaston building was recently threatened with destruction by the city of Tokyo for being too close to the street and neighbouring buildings. The only solution would be to move it 10 meters back. Pending the outcome of the current trial, the site had to be stopped.
Like the building, this film is an improvisation. Bêka & Lemoine met Keisuke Oka by chance the day he chose to build, before the total stop of the project, the last 3 steps of the staircase that will lead to the top floor.
ButoHouse is a film about concrete, illumination, perseverance and hope.
Bêka &Lemoine
“Ila Bêka and Louise Lemoine are two of the foremost architectural artists working today. Their films focus on the relationship of people and space, emphasizing the presence of everyday life within some of the most iconic architectural projects of recent decades.” - Barbican Centre “Ila Bêka and Louise Lemoine are building a work at the crossroads of cinema, architecture and urbanism, questioning our ways of inhabiting the world with a poetic sense tinged with surrealism and a sometimes biting humor.” - Le Monde
Bêka &Lemoine have stood out on the international architectural scene for almost 20 years through a cinematographic work known for its innovative nature and its tender and biting humour, which has disrupted the usual representation of contemporary architecture by putting people and uses at the forefront. A project which defeats the question of genre, by placing itself at the edges of the documentary and video art, through a singular and highly subjective style. Thanks to an authentic artistic perspective on architecture, Bêka & Lemoine open new horizons to the relationship between architecture and cinema. Presented by The New-York Times as the “cult figures in the European architecture world”, Bêka &Lemoine’s work has been widely acclaimed as “a new form of criticism” (Mark) which “has deeply changed the way of looking at architecture” (Domus). Selected by the Metropolitan Museum of Art in New York (the Met) as one of the “Most exciting and critical design projects of the year 2016”, elected “Game Changers 2015” by Metropolis Magazine, selected as one of the “100 most talented personalities of 2017” by Icon Design. The complete work of Bêka & Lemoine has been acquired in 2016 by the Museum of Modern Art (MoMA) in New York for its permanent collection. Their latest series, “Homo Urbanus: A City-Matographic Odyssey” portrays a harrowing journey across multiple cities in the world. With their intuitive, tong-in-cheek style, Bêka & Lemoine make us watch people with them, reflecting on how our cities shape our behavior as humans but mostly, it speaks about human behavior in its most universal form.

KRZYSZTOF LEON DZIEMASZKIEWICZ born in 1963 in Lipiany / Poland, performer, visual artist, author of objects and pictures made with the original "taping" technique, based on tape and recycled materials. For years he has been creating and living in Berlin. Dziemaszkiewicz’s transgenic, transsexual art aims to connect opposites and pose questions about the boundaries between animality and humanity. His theater reaches for intuitions, instincts and emotions. The paramount principle is honesty. Nudity often used is a manifestation of joy, naturalness, spontaneity. His uncompromising attitude towards social limitations creates the one and only unique language of his artistic expression. The creator is what he wants to create himself, in the name of the freedom of every human being.

MAREK KOWALSKI & ROBERT JĘDRZEJEWSKI
I WILL COME TOMORROW, BUT I DON’T KNOW THE HOUR
Site specific action in an area with the environment, being an attempt to not fill the orchard space - where the action will be held - with your own self. Open to penetration into the hidden side of reality, combining all what is sensual, tangible and spiritual. The outside world is an equal and qualitatively similar partner of the performer. The embodied human in the search for a communication act and the nature becoming more present in the very act. How to be a permeation and in this flow to be open to various vortexes and circulations ? How to perceive phenomena only in your own perspective? I am talking to the tree, but is the tree talking to me?
So let’s dance with sight, hearing, touch, taste and smell – I will come tomorrow, although I do not know the hour.
I will come tomorrow, although I do not know the hour ...
I don’t know the voice that will be my voice
I will come tomorrow, although I do not know the hour ...
I don’t know the face what will be my face
I will come tomorrow, although I do not know the hour ...
You will know me steadfastly
I will come tomorrow, although I do not know the hour ...
(a travesty of the poem I’ll come tomorrow, although I don’t know the hour from the debut volume of poems by Bolesław Leśmian, Sad rozajny from 1912, which led to this performance)
The artistic duo consisting of Marek Kowalski (movements) and Robert Jędrzejewski (sounds).
cooperates with each other in the performances of Teatr Akt: Grochówa Grochów, Ananke, Grochowiak, the Night Flight site specific action presented during the second edition of Butohpolis 2020.
Marek Kowalski - physical theater actor, co-founder of Teatr Akt. He participated in many trainings including various techniques of working with the body. Since the 1990s, he has appeared in dozens of performances of the theater of movement and open-air theater. He dances butoh, creates his own activities and makes a guest appearance with the Limen Butoh Theater.
The animator of artistic events in Warsaw, Mazovia and Poland.
Robert Jędrzejewski - deals with spontaneous actions in interaction with multimedia technology. A creative improviser, cellist, composer, and the Doctor of Musical Arts. Initiator of the NEW SENSE OF MUSIC conference. He has numerous presentations and collaborations to his credit art in Poland, as well as in Europe, USA, Canada and Singapore.

LIMEN BUTOH/SYLWIA HANFF
THE RITE OF SPRING
Concept, direction, design, butoh: Sylwia Hanff
Music: India Czajkowska (with use of I. Strawinski’s “The Rite of Spring” themes)
Stravinsky / Roerich’s Rite of Spring is not a remnant of "naive culture" for me, but a trace of the Mystery of the intertwining of life, death, sexuality, the worship of the dead and the rebirth of the world. The mystery of the mysteries inaccessible to contemporary Western culture. The fact that new realizations of "The Rite of Spring" are being created, in my opinion, proves the desire to regain this elusive experience and the meaning of the sacrificial ritual (also in its symbolic form) as sustaining the existence of the world. "The Chosen One" is for me not a figure of a "scapegoat" in any sense, and I am interested in her dance as an initiation rite seen from the perspective of contemporary feminist spirituality. It is an experience of crossing the Abyss, of passionate union with existence, in which the ecstasy of love is mixed with the ecstasy of death.
Sylwia Hanff - now based in The Netherlands, a pioneer and the most recognizable butoh dancers in Poland who has studied with the greatest masters. She has an M.A. in philosophy, with a theoretical background in theatre anthropology. Sylvia is a choreographer, director, dance therapist, yoga teacher and cultural manager. She has also studied Western and Eastern, contemporary and ancient techniques of body control. The practice of meditation is a crucial element of her training. She was an actress in the Warsaw Mime Theatre, and worked with the National Theatre and National Opera. She is a curator of projects in the field of artistic and cultural education as well as socio-cultural projects, initiator and Artistic Director of Butohpolis. The Butoh International Art Festival. On stage for 25 years, so far she has performed in over 40 institutional and independent theater performances. Since 2002, she has been running the Limen Butoh Theater, where she has created over 20 solo and group performances as well as many etudes and improvisations. Her artistic work and method were described in the book by J. Majewska The Body Revolving Stage. New Dance in New Poland (Instytut Teatralny, 2011) and in the book by Magdalena Zamorska published in English, entitled Intense Bodily Presence: Practices of Polish Butō by Peter Lang GmbH, 2018). She was scholarship holder of the Ministry of Culture and National Heritage. For 20 years he has been running body and movement workshops. She collaborates with physical and experimental theaters. For 20 years, she has been cooperating internationally, organizing artistic events (presentations of performances and workshops by guests from abroad), and inviting foreign artists to participate in her projects.