Ukiyo-e: Sztuka ku pokrzepieniu serc

W ramach programu "Sztuka ku pokrzepieniu serc" zapraszamy na cykl wykładów online poświęconych sztuce i kulturze Japonii - przede wszystkim niezwykłym drzeworytom ukiyo-e.

"Sztuka wyzwala wiele emocji, działa na nas bardzo intensywnie i powoduje, że potrafimy zapomnieć o naszych problemach i zmartwieniach. Nie ma jednego sposobu na takie katharsis, bo każdy z nas dostrzega inne wartości w muzyce, w malarstwie czy w literaturze. Jednak tym oczyszczeniem jest z pewnością odzyskanie siły i energii do działania, pozbycie się złych myśli i rozjaśnienie umysłu. Dzięki sztuce odrywamy się od naszej rzeczywistości i zagłębiamy się w świat, który pokazuje nam artysta. Wystarczy oderwać się na chwilę od tego, co dzieje się dookoła nas i pozwolić czyjejś historii zawładnąć naszym umysłem. Po takiej sesji poczujemy się lepiej; myśli staną się lżejsze, zyskamy szersze spojrzenie na świat i lepszą umiejętność radzenia sobie z problemami."

➡️ Spotkania odbywają się na platformie Microsoft Teams. Uczestnictwo jest bezpłatne i otwarte dla wszystkich.
Linki do poszczególnych spotkań będą umieszczane na stronie wydarzenia >> link

---
Harmonogram:

👉🏻 𝟐𝟗.𝟎𝟒. - Historia "obrazów przepływającego świata"
Ukiyo-e”, jap. 浮世絵, może zostać przetłumaczone jako „obrazy przepływającego świata”. Nazwa nawiązuje do okresu Edo – wielokrotnie mitologizowanej i uważanej przez wielu niemal za bajkową epokę w dziejach Japonii. Czas dobrobytu i stabilizacja państwa poprzez zakończenie wojen domowych, zaczął kojarzyć się z okresem pięknem i beztroską, rozkwitem literatury, sztuki, mody i teatru. Każdy z artystów wyspecjalizował się w określonej tematyce: dla Kunisady był to przede wszystkim teatr kabuki, Kuniyoshi zafascynował się światem duchów i zjaw, Utamaro skupił się na kobiecym pięknie, pokazując codzienne rytuały mieszkanek Japonii. Hiroshige zafascynowała góra Fuji, zresztą nikt z taką czułością nie patrzył na otaczającą przyrodę. Im głębiej sięgamy do świata ukiyo-e tym więcej odkrywamy warstw – od przaśnych zabaw wiejskich, po chwalebne zwycięstwa samurajów, po obrazy bawiących się na ulicach kotów.

👉🏻 𝟎𝟔.𝟎𝟓. - “Bijing-ga: obrazy pięknych kobiet”
Bijing-ga, czyli portrety pięknych kobiet. Ogólne pojęcie dotyczące portretowanych kurtyzan, arystokratek, czy urokliwych wieśniaczek, zajętych codziennymi pracami w gospodarstwie. Nazwa stylu pochodzi od słowa „bijin”-piękny i „ga” czyli obraz. Obrazy pięknych kobiet to niezwykłe przedstawienia, dzięki którym możemy przyjrzeć się życiu codziennemu kobiet w okresie Edo. Jak wyglądały prace domowe? Jak wyglądał makijaż, jak zmieniał się kanon piękna? To także styl nacechowany erotycznie: wśród bijin-ga królowały portrety kurtyzan czy oiran. Kim były mieszkanki Yoshiwary, dzielnicy rozkoszy? Jakie stroje nosiły, jakie miały zwyczaje i dlaczego tak silnie inspirowały artystów?

👉🏻 𝟏𝟑.𝟎𝟓. - “Magia pejzażu, zwierząt i kwiatów”
Większość z nas doskonale zna pejzaże Hiroshige i przedstawienia góry Fuji. Patrząc na obrazy tworzone przez Hiroshige zwykle skupiamy się jedynie na bezsprzecznych walorach estetycznych, zapominając przy tym o przedstawieniach codziennego życia, które toczyło się u stóp Fuji-san. Przedstawienia Hiroshige to gratka nie tylko dla miłośników sztuki japońskiej, ale antropologów, którzy mogą czerpać z drzeworytów niezwykle ciekawy materiał badawczy. Hiroshige uwielbiał także zwierzęta, szczególnym uczuciem darzył koty, które z lubością rysował. Oprócz przedstawień pejzażu ważne jest również kacho-ga, czyli obrazy kwiatów i ptaków. To rysunki niemal naukowe, z niezwykłą dbałością oddające każdy szczegół budowy roślin i zwierząt. Kompozycje te nigdy nie są przypadkowe: ptaki i rośliny przypisane były do pór roku, a ich połączenia zawsze miały symboliczne znaczenie

👉🏻 𝟐𝟎.𝟎𝟓. - “Gwiazdy teatru kabuki”
Teatr kabuki kochany jest zarówno przez Japończyków jak i cudzoziemców. Wspaniałe charakteryzacje, przerysowane postacie: początkowo sztuki kabuki, ze względu na swoją oczywistość, kierowane były do uboższych warstw społeczeństwa, z czasem zaczęły być jedną z najbardziej popularnych i uwielbianych przez mieszkańców Japonii formą rozrywki. W teatrze kabuki próżno szukać aktorek, wszystkie role grają mężczyźni. W okresie Edo aktorzy grający role damskie prowadzili specyficzny tryb życia – nosili na co dzień damskie stroje i makijaż, modulowani głos i używali kobiecej odmiany języka. Wszystko po to, by jak najlepiej wejść w rolę. Utagawa Kunisada najchętniej przedstawiał ekspresyjny świat teatru kabuki. Uważa się także, że artysta był rywalem Kuniyoshiego – obaj twórcy pochodzili ze słynnej szkoły Utagawa i przez długie lata walczyli o uznanie publiczności.

👉🏻 𝟐𝟕.𝟎𝟓. - “Inspiracje kulturą japońską w twórczości zachodniej”
Po otwarciu granic Japonia niczym magnes zaczęła przyciągać przyjezdnych z całego świata. To, co dla cesarza i rządu Meiji było przaśne i wstydliwe, dla przyjezdnych stanowiło największą atrakcję: niezwykła kultura, moda i sztuka fascynowała zarówno władców (król Jerzy V podczas pobytu w Japonii w 1881 roku wytatuował sobie tradycyjnymi metodami smoka) oraz artystów, którzy zachwycali się linearnością powstających w okresie shogunatu prac. Po otwarciu granic rozpoczął się także ogromny boom na tzw. japonizmy. Wywożone do Europy i Stanów bibeloty, wachlarze, porcelana, laka, kimona oraz drzeworyty (te, które miały szczęście i były transportowane w oprawie i te, które służyły jako opakowanie do porcelany) trafiały do salonów i pracowni artystycznych, rozpalając wyobraźnię na temat kraju kwitnącej wiśni.

---
Prowadząca:
𝐌𝐚𝐣𝐚 𝐖𝐨𝐥𝐧𝐢𝐞𝐰𝐬𝐤𝐚 - historyczka sztuki, kuratorka, krytyczka. Pasjonatka sztuki i kultury Japonii. Od 2019 roku związana z Fundacją Artystyczna Podróż Hestii, gdzie odpowiada przede wszystkim za harmonogram wystawienniczy w Pawilonie Sztuki ERGO Hestii i program art brandingowy Fundacji.

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy online lub w kategoriach: wykład