Bunt w wieku dorastania — kiedy do psychologa?

Nagłe wybuchy złości, płaczliwość, wagary — okres dorastania potrafi dać w kość. Nie tylko młodemu człowiekowi, który się z nim mierzy, ale również jego najbliższym, zwłaszcza rodzicom. Jakie zachowania nastolatka powinny być sygnałem, że warto poszukać profesjonalnej pomocy?

Okres dojrzewania rozpoczyna się z reguły około 13 r.z. W ostatnich latach dzieje się to jeszcze wcześniej nawet w wieku 11 - 12 lat. W zależności od dziecka może on przebiegać spokojnie, wręcz niezauważalnie lub… bardzo burzliwie.

Okres dojrzewania — wielka burza w małym ciele

Dorastanie to dla ciała i psychiki młodego człowieka prawdziwa rewolucja. Na skutek działania produkowanych w organizmie hormonów ciało dziecka zamienia się w ciało dorosłej osoby, co nie zawsze bywa procesem łatwym. Zwłaszcza dla nastolatek, które często nie akceptują pojawiających się krągłości i desperacko porównują swoje ciała z ciałami koleżanek i… modelek z kolorowych magazynów. Poszukujący swojej tożsamości nastolatek patrzy na siebie wyjątkowo krytycznie. Rodzice nagle stają się „nie tacy, jak potrzeba”, a świat — wrogi. Emocje sięgają zenitu, a wysoki poziom napięcia wymaga rozładowania. Krzyk, ataki agresji i płaczu, przytępianie zmysłów alkoholem to codzienność wielu nastolatków w okresie dorastania. Nie wiedząc, jak poradzić sobie z piętrzącymi się problemami uciekają w świat fantazji i użytek, wolą od nich uciekać, a akceptacji szukają przede wszystkim w grupach rówieśniczych.

Bunt nastolatka — kiedy do psychologa?

Czasem zdarza się, że zachowania młodego człowieka stają się dla jego otoczenia nie do zniesienia.
W takich przypadkach jedynym słusznym rozwiązaniem będzie znalezienie profesjonalnego wsparcia. Kiedy warto poprosić o pomoc psychologa?

Konsultacja z psychologiem okaże się zasadna, jeśli nastolatek:
• stosuje słowną lub fizyczną agresję w stosunku do najbliższych,
• wykazuje zachowania autoagresywne, np. okalecza się,
• regularnie sięga po alkohol, marihuanę lub inne substancje psychoaktywne;
• nie stosuje się do zasad panujących w domu i szkole;
• z wzorowego dotąd ucznia stał się „dwójkowy” - wagaruje, nie odrabia prac domowy, nie stosuje się do poleceń nauczycieli;
• po okresie wzmożonej aktywności popada w marazm i depresję.

Konsultacja psychologiczna nie powinna być powodem do wstydu. Przeprowadzona odpowiednio wcześnie pomoże nie tylko zatrzymać, ale również odwrócić „maszynę destrukcji”. Dzięki pomocy psychologa nastolatek wróci do równowagi, a Ty dowiesz się, jak konstrukcyjnie go wesprzeć.

Źródło: https://psychoterapiacotam.pl/