Linkowanie lokalnego z globalnym. Spotkanie z Messkerem Assegued

CYKL: REPREZENTACJA. O tożsamości instytucji kulturotwórczych i modelach wystawienniczych.

SPOTKANIE DRUGIE: Linkowanie lokalności z globalnym obiegiem artystycznym. Spotkanie z założycielką i dyrektorką ZCAC (Zoma Contemporary Art Center), Meskerem Assegued.

23 września 2016, godz. 18.00
sala kolebkowa w Laboratorium CSW
wstęp wolny

Kurator cyklu: Konrad Schiller

Gość: Messkerem Assegued – kuratorka, pisarka i antropolożka. Założycielka ZCAC (Zoma Contemporary Art Center) w Addis Ababę i Harlam. Była kuratorką wielu wystaw w Etiopii i za granicą. Do najważniejszych wystaw należały: Giziawi #1, festiwal happeningu w Addis Abebę (2002); Devine Light by David Hammons (2003) w ZCAC; Ants and Ceramicists (2011) i Tightrope (2013) wraz z Eliasem Sime w czterech Europejskich Instytutach Kultury w Addis Ababę (2014); Była członkiem zespołu kuratorskiego Dak’Art Biennale (2004); Pawilonu Afrykańskiego na Biennale w Wenecji (2007) oraz Spier Contemporary (2010). Była kuratorem wystawy sztuki wideo odnoszącej się do europejskiego malarstwa i rzeźby historycznej w Curvature of Events: Barok. Romantik. Video Bar. (2014 - 2015) w Staatliche Kunstsammlungen Dresden (State Art Collection of Dresden) oraz w Muzeum Narodowym w Etiopii. Museum.

Moderator: Konrad Schiller – kurator programu dyskursywnego w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujzadowski.

Spotkanie w języku angielskim z tłumaczeniem.

W 2002 roku Meskerem Assegued założyła wraz z etiopskim artystą Eliasem Sime eksperymentalną instytucję wystawienniczą wraz z programem rezydencji dla twórców lokalnych i międzynarodowych, ZCAC (Zoma Contemporary Art Center). ZCAC swoją główną siedzibę ma w Addis Abebę oraz filie w Harla w niewielkiej wiosce na południe od Dire Dawa. W krótkim czasie ZCAC, zostało rozpoznane w międzynarodowym obiegu artystyczno-kulturalnym, jako jedno z ważniejszych miejsc zajmujących się sztuką współczesną w Etiopii. Koncepcja tej instytucji została zaprezentowana po raz pierwszy podczas wystawy i festiwalu Giziawi#1 w 2002 roku, jednocześnie było to pierwsze wydarzenie tej instytucji. Dzięki doświadczeniu i pracy kuratorskiej Meskerem Assegued pisarce i antropolożce, ZCAC jako swój zasadniczy cel przyjęło otwartą wymianę i współpracę z międzynarodowymi artystami, organizacjami i instytucjami, jednak od początku zasadniczym zagadnieniami podejmowanymi przez ZCAC były kwestie związane z energią odnawialną, innowacjami w zakresie bioarchitektury, kształtowania krajobrazu. Stąd przyjęło się nazywać ZCAC, jako ekologicznie wyczuloną instytucją. Mimo tak przyjętej formuły, ZCAC prowadzi rozbudowany program wystawienniczy, edukacyjny i rezydencjonalny. W zakres tego programu wchodzą zarówno eksperymenty z przestrzenią publiczną, nowymi mediami, jak i projektowaniem krajobrazu. Tak skonstruowany program instytucji zapewnia jej centralne obok Centrum Sztuki Współczesnej w Addis Ababe, miejsce kształtowania współczesnej sztuki, architektury i projektowania w Etiopii oraz w całym regionie Afryki Północno-Wschodniej.

Podczas spotkania w ramach cyklu: REPREZENTACJA. O tożsamości instytucji kulturotwórczych i modelach wystawienniczych, Meskerem Assegued opowie o okolicznościach powstania ZCAC, jego aktualnym programie, o tym jak ewoluowała ta instytucja w ostatniej dekadzie. Odniesie się również do własnej długoletniej praktyki kuratorskiej. Opowie o swoich metodach kształtowania strategii wystawienniczych. Wprowadzi nas do idei storytellingu i wyjaśni dlaczego jest on dla niej istotny zarówno w prowadzeniu instytucji, jak i indywidualnych projektów kuratorskich. Zastanowimy się nad dynamiką etiopskiej sceny artystycznej, która w ostatnim dziesięcioleciu zyskuje coraz szersze międzynarodowe zainteresowanie, zarówno w obiegu komercyjnym, jak i instytucjonalnym.

CYKL: "REPREZENTACJA. O tożsamości instytucji kulturotwórczych i modelach wystawienniczych": Chcemy podjąć szerszą refleksję nad różnymi praktykami programowymi przy organizacji wystaw w instytucjach sztuki i imprezach cyklicznych. Przyglądać się będziemy strategiom towarzyszącym alternatywnym koncepcjom prowadzenia instytucji kuratora. Zastanowimy się nad potencjalnością procesów partycypacji, jak również działań społecznych w obszarze instytucjonalnym. Cykl ten to próba odpowiedzenia czy możliwy jest uniwersalny model budowania instytucji kulturotwórczych? Wychodząc od takiej kwestii rodzi się kolejne pytanie, gdzie taki model mógłby być wypracowany? Dla nas istotne jest przyjrzeć się szczególnie nie zachodnim modelom reprezentacji instytucjonalnej, uznając je za narzędzie kolonizujące pozbawione tożsamości. Zwrot ku „Globalnemu Południu”, nie rozumianemu w sposób geograficzny, a ekonomiczno-społeczny. Podjęcie analizy, odzachodnienia eksportowanych modeli wystawowych, instytucjonalnych czy festiwalowych (np. biennale). Reprezentacja jako narzędzie pozwalające oddać głos marginalizowanym, aczkolwiek aktywnym obszarom produkcji artystycznej. Sztuka w kontekście globalnym stała się składową upolitycznionego społeczeństwa. Przyglądając się reprezentacji chcemy również prześledzić możliwości, jak również ograniczenia wynikające z odnoszenia się do lokalnych kontekstów. To właśnie lokalność może stanowić pewne ograniczenie w formułowaniu globalnej narracji o sztuce i narzędziach ją kształtujących. Tym samym, ukształtuje się perspektywa do problematyzacji sztuki współczesnej powstającej w multikulturowym środowisku.

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach: spotkanie