Legenda | NIKT MNIE NIE ZNA. Wyspiański

NIKT MNIE NIE ZNA. WYSPIAŃSKI

LEGENDA
Rudnicki/Prussak/Szturc

"Legenda" jest jednym z najtrudniejszych do realizacji dramatów Wyspiańskiego. To dzieło, które powstawało sześć lat i nie zostało ostatecznie domknięte. Może być odczytywane jako zapis różnokształtnych dialogów, pieśni, ballad, strzępów rapsodów i magicznych zaklęć, które współistnieją obok siebie, wprowadzane przez autora jako kolejni uczestnicy tragicznego agonu.

Celem projektu jest zapisanie i wykonanie kompozycji muzycznej opartej na tekście "Legendy II", w którym poza nakładającymi się na siebie lub współwystępującymi obok siebie dźwiękami, takimi jak szum, hałas, krzyk, nawoływania i inkantacje, brzmi głos odsłaniający sens Logosu. „Brzmienia” określają stan zbiorowej podświadomości w takim ujęciu, w jakim przestawiał ją Stanisław Brzozowski, pisząc o „wielkim ciemnym ja zbiorowym”. „Głosy” traktujemy jako rejestracje stanów wyobcowania w świecie dźwięków – ujawniony indywidualny głos jest zawsze „obcy” – jako zapisy wyrażające stany emocji i progi świadomości postaci dramatycznej.

Kierownictwo merytoryczne: Maria Prussak
Reżyseria i dramaturgia: Włodzimierz Szturc
Muzyka: Dawid Sulej Rudnicki
Występują: Izabela Kubrak, Daniel „Czacza” Antoniewicz, Łukasz Szczepanowski

2 marca 2017, g. 20:30
CZY WYSPIAŃSKIEGO MOŻNA ODZYSKAĆ ZA POMOCĄ BRZMIENIA?
Dyskusja z udziałem Włodzimierza Szturca, Sabiny Brzozowskiej, Kamila Staszowskiego
Prowadzenie: Maria Prussak

WSTĘP WOLNY

NIKT MNIE NIE ZNA. WYSPIAŃSKI
Kolejną odsłonę cyklu czytań scenicznych NIKT MNIE NIE ZNA poświęcamy tekstom Stanisława Wyspiańskiego. Zasadą projektu jest inicjowanie dialogu oraz integrowanie pracy badawczej i poszukiwań artystycznych. Mamy poczucie, że właśnie w przypadku dramaturgii Wyspiańskiego, tak silnie splecionej z praktyką sceniczną autora, uruchamianie takiego dialogu może przynieść interesujące rezultaty. Niektóre teksty ujawniają wręcz niemożliwość zrozumienia ważnych aspektów twórczości Wyspiańskiego bez ich praktycznego przebadania z udziałem aktorów. Dotyczy to w szczególności rytmiki i muzyczności tekstów, ale także sfery obrazowania. Czytania sceniczne pozwolą uwzględnić te aspekty, co może odsłonić nowe sposoby rozumienia dzieł Wyspiańskiego i prowadzić do odnowienia jego obecności we obecności we współczesnej kulturze.
Proponujemy sceniczną lekturę sześciu tekstów, z jednym wyjątkiem niemal nieobecnych w teatralnym obiegu. To, co się wydarzy na scenie Instytutu Teatralnego, z pewnością dalekie będzie od filologicznej interpretacji i specjalistycznych sporów badaczy literackiej spuścizny. Za pomocą wybranych tekstów teatr objawi się jako medium zbiorowych afektów, przestrzeń, w której rozbrzmiewają dźwięki zbiorowej nieświadomości i daje się słyszeć Logos. Kobiecy głos i sadomasochistyczne pragnienia wspólnoty, relacja państwa i kościoła, gender, zmierzch Europy, kryzys uchodźczy, Wielka Wojna, śmierć: to, co jest w Polsce do myślenia.

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach: spotkanie teatr inne