Mistrz i morfina. Powrót Michaiła Bułhakowa - rozmowa o geniuszu

MISTRZ I MORFINA. Powrót Michaiła Bułhakowa.

Dzieła wielkiego pisarza zebrane na nowo w czterech tomach w pięknej serii BIBLIOTEKA KLASYKA.
Dramaty, felietony, opowiadania, powieści. O geniuszu i jego niesłabnącej sile mówią prof. Alicja Wołodźko-Butkiewicz,
Piotr Tomaszuk i Łukasz Michalski. Pyta Jakub Moroz.

Rozmawiamy o geniuszu, osobności w literaturze, wspaniałej rosyjskiej wyobraźni pisarskiej. O tym, co w Bułhakowie najwspanialsze!

Partnerem wieczoru jest PIW

Dzieła Michaiła Bułhakowa ukazują się w czterech tomach.
Tom 1: Morfina. Wczesne utwory prozą;
tom 2: Biała gwardia. Utwory prozą;
tom 3: Ucieczka. Utwory teatralne;
tom 4: Mistrz i Małgorzata.

W czterech obszernych tomach zgromadzone zostało wszystko, co z Bułhakowa najwspanialsze: od wczesnej prozy przez teksty krótkie, felietony, opowiadania, powieści, utwory teatralne (zarówno dramaty, jak i powieści okołoteatralne) aż po opus magnum – "Mistrza i Małgorzatę" w klasycznym i znakomitym literacko przekładzie Ireny Lewandowskiej i Witolda Dąbrowskiego. Crème de la crème edycji stanowi "Biała gwardia" w nowym przekładzie Henryka Chłystowskiego. Ponadto przekład "Mistrza i Małgorzaty" porównano z rosyjską edycją krytyczną – także z 2015 roku.

O AUTORZE

Michaił Bułhakow (1891−1940) nie od razu zaczął przygodę z piórem – był z zawodu lekarzem, i to lekarzem praktykującym. Szedł więc tropem Antoniego Czechowa, który medycynę nazywał swoją żoną, a literaturę – kochanką. Już na początku lat dwudziestych zdecydował się porzucić wyuczoną profesję. Gdy podczas wojny domowej przebywał we Władykaukazie, zaczął parać się dziennikarstwem, potem przeniósł się – już na stałe – do Moskwy, gdzie został felietonistą prasy satyrycznej. Biografia Bułhakowa wciąż pozostaje obiektem sporów, a bułhakoznawstwo – polem bitwy, na którym ścierają się najrozmaitsze, często przeciwstawne opinie i interpretacje.

„Na szerokim polu rosyjskiej literatury pięknej w ZSRR byłem jednym jedynym wilkiem literackim” – napisał Michaił Bułhakow w liście do Stalina 30 maja 1931 roku, prosząc wodza, by pozwolił mu wyjechać z żoną na jakiś czas za granicę, gdyż czuje się ofiarą nagonki, a nie umie przefarbować się na pokornego pudla.
No i nie ma za co żyć. Sekretarz generalny partii polecił dać zdesperowanemu pisarzowi etat asystenta reżysera w teatrze MChAT. W dodatku od roku 1936 został librecistą Teatru Wielkiego i jego status materialny znacznie się poprawił. Resztę życia poświęcił Bułhakow swojemu opus magnum – powieści Mistrz i Małgorzata. Nie zdążył jej ukończyć, choć pracował nad nią bez mała trzynaście lat, od 1928 do 1940 roku. „Dopisać zanim umrę” – zanotował w brulionie.

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Mokotów lub w kategoriach: spotkanie wykład