Świdermajery - dziedzictwo kulturowe Linii Otwockiej

Zapraszamy na wystawę rysunków Kazimierza J. Nowaka
7 listopada 2019 - 5 grudnia 2019
Wernisaż 7.11.2019 godz. 18.00 - wstęp wolny

Wędrując od Anina, przez Radość, Michalin, Świder po Otwock, widzimy jeszcze gdzieniegdzie budynki drewniane tzw. świdermajery z bogatą snycerką szczytów dachów, okien, a zwłaszcza ganków, budynki z przeszklonymi werandami, otwarte na otaczającą zieleń. Większość z nich niszczeje. To pozostałość po dominującej w minionych latach, na terenie pasma otwockiego, zabudowie drewnianej. Początki architektury w stylu nadświdrzańskim sięgają końca XIX wieku. W 1880 roku Michał Elwiro Andriolli zakupił duży zalesiony teren po obu stronach rzeki Świder. Dla siebie i dla pierwszych letników zbudował domy drewniane według własnego projektu. Wkrótce miał wielu naśladowców. Przyczyniło się to do powstania szeregu miejscowości letniskowych wzdłuż linii Kolei Nadwiślańskiej, uruchomionej w 1877 roku.
Konstanty Ildefons Gałczyński, który w latach 1936-1939 mieszkał w Aninie, w wierszu „Wycieczka do Świdra” napisał „…te wille jak wójt podaje, są w stylu świdermajer”. Wymyślone przez poetę słowo przyjęło się, a drewniane budowle tzw. Linii Otwockiej nazywamy do dziś świdermajerami.

Kazimierz J. Nowak - architekt, rysownik
Ukończył wydział architektury na Politechnice Warszawskiej. W latach 1979-89 prowadził działalność naukowo-dydaktyczną na wydziale architektury w Zakładzie Rysunku, Malarstwa i Rzeźby oraz w Zakładzie Historii Architektury Współczesnej. W roku 1989 założył pracownię architektoniczna KN Design Studio, którą w 2002 roku przekształcono w Studio KN. W 1994 roku otrzymał Status Freischaffender Architekt i od 1995 roku prowadzi w Berlinie biuro architektoniczne Architekturbuero-Nowak. Projektował i realizował w Polsce (m.in. współpraca przy koncepcji plastycznej pierwszego odcinka I linii metra i rozbudowa ośrodka TKKF Falenica), w Niemczech (m.in. koncepcja urbanistyczna Biesdorf-Sud, budynki mieszkalne), w Iraku, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, USA. Brał udział w konkursach architektonicznych krajowych i międzynarodowych. W latach 1985-2001 współpracował z dziennikiem „Życie Warszawy” ilustrując znane felietony red. Jerzego Kasprzyckiego Warszawskie pożegnania. Ilustrował książki m.in. Żydzi Warszawy, Warszawa sprzed lat i ostatnio, wydaną w 2014 roku, Literacki Melanż z Pragi. Współorganizował społeczną akcję ratowania willi pod kogutkiem (niszczejącego obiektu zabytkowego w Radości). Wystawiał grafiki i obrazy w Polsce i za granicą. W październiku 2018 roku miał spotkanie i wystawę rysunków pt Praskie pożegnania w Muzeum Warszawskiej Pragi.

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Wawer lub w kategoriach: wystawa