Janusz Majewski w Big Book Cafe. Spotkanie z reżyserem i pisarzem

Arystokrata polskiego kina, reżyser i pisarz JANUSZ MAJEWSKI w wyjątkowej rozmowie z MICHAŁEM NOGASIEM.
O tym, jak wybiera tematy do swoich książek, czym różni się opowiadanie na ekranie i w literaturze oraz dlaczego chętnie pisze kryminały. A także o tym, dlaczego nowy tom opowiadań, „Maleńka”, napisał w hołdzie Brunonowi Schulzowi i uczynił go jednym z bohaterów książki.

1 grudnia, ŚRODA, godz. 19.00
Przyjdź do BIG BOOK CAFE osobiście lub oglądaj LIVE na Facebooku
Partner wydarzenia: Wydawnictwo Marginesy

Janusz Majewski, nestor polskiego kina, jeden z najwspanialszych reżyserów w jego historii, który zrobił takie arcydzieła, jak „Zaklęte rewiry“ i „Lekcja martwego języka“, jest także pisarzem, który z chęcią powraca do ulubionych tematów i miejsc, np. rodzinnego Lwowa. O tej stronie artystycznej działalności Janusza Majewskiego pisał przy okazji premiery tomu opowiadań „Maleńka“ inny pisarz, Paweł Huelle: „Stanisław Vincenz powiedział kiedyś, że dopóki kultura polska, europejska będzie podtrzymywać sztukę opowieści, dopóty nie umrze. Kochał ten moment, kiedy opowiadacz zasiada przed gronem słuchaczy i snuje swoją opowieść. Ten przypadek dotyczy Janusza Majewskiego. Jest pierwszej marki opowiadaczem, narratorem, świetnym prozaikiem. Owszem, kochamy go za jego filmy, ale twórczość prozatorska Mistrza – choć stale obecna – jest jakby mniej znana. Najniesłuszniej. To świetne opowiadania. Na miarę Bunina, Czechowa, Leskowa, Nabokova. Szkoła Rosyjska? Ależ tak. Nie ma lepszej ligi na świecie. Życie to długa wędrówka, bywa, że jest udręką i mozołem. Ale jeśli podczas podróży spotykamy takiego narratora, słuchamy go z szacunkiem i zachwytem. Daje nam najpiękniejszą część istnienia: duszę.“

Na spotkanie z Januszem Majewskim w Big Big Book Cafe zapraszamy w maseczkach. Mamy 70 miejsc, dbamy o bezpieczeństwo sanitarne, sala jest wietrzona i dezynfekowana.

O KSIĄŻCE „MALEŃKA“:
Tom czternastu opowiadań. Część pierwsza oddaje hołd Brunonowi Schulzowi. To trzy historie związane z wielkim pisarzem, ale fikcyjne: jedna mówi o spotkaniu z maturzystką, które przerywa wybuch wojny, druga to obraz alegoryczny o Holokauście, a trzecia – gatunkowo nawiązując do szpiegowskich filmów akcji – jest relacją o poszukiwaniu podziemnego schronu, który był autentycznym projektem Schulza, ale nigdy niezrealizowanym. Ta część jest w tonacji moll. Druga część książki to opowiadania rozmaite. Wszystkie przesyca humor: czasem naprawdę czarny, czasem wręcz cyniczny, innym razem liryczny. Łączy je ironia i dystans autora do historii. I jeszcze jedno: seks. Opisywany obrazowo i zmysłowo, bywa, że drastycznie, ale nigdy wulgarnie. Ta część jest w tonacji dur. Janusz Majewski po raz kolejny zgłębia to, co w człowieku najciekawsze: różnorodność losów i niepowtarzalność jednostki. To próba zbadania tajemnic ludzkiej duszy, opisana językiem bogatym i precyzyjnym.
Zbiorem Maleńka Janusz Majewski wkroczył w dziewięćdziesiąty rok życia.
„Te opowiadania są jak filmy Mistrza – klarowne w obrazach, widzą świat i swoich bohaterów na tle okrutnej historii z całą powagą wyroków losu, ale też w barwach groteski, zamęcie szaleństwa, zmysłowych porywach ciała, często z uśmiechem przez łzy i ciepłem zwykłej, bezinteresownej dobroci. To prawdziwe literackie kino, pełne namiętnych uczuć i zwrotów akcji, z którego nie chce się wychodzić nawet po zamknięciu książki.“ - Włodzimierz Kowalewski

O JANUSZU MAJEWSKIM:
Lwowiak, reżyser wielu kultowych filmów, rektor Warszawskiej Szkoły Filmowej, scenarzysta, pisarz.
Urodził się 5 sierpnia 1931 roku we Lwowie. Bakcylem kina zaraził się już w wieku siedmiu lat, kiedy na gwiazdkę dostał dziecięcy projektor filmowy. Jest absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej i Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, której Wydział Reżyserii ukończył w 1959 roku. W latach 1983–1990 przez dwie kadencje był Prezesem Zarządu Głównego Stowarzyszenia Filmowców Polskich, od roku 2006 jest Honorowym Prezesem Stowarzyszenia. W latach 1987–1991 był członkiem Komitetu Kinematografii, a w latach 1969–1991 wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi, a także gościnnie m.in. w Stanach Zjednoczonych. Jego studentami byli m.in.: Feliks Falk, Andrzej Barański, Filip Bajon i Juliusz Machulski.
Wyreżyserował ponad sto filmów i spektakli Teatru Telewizji. Jego najwybitniejsze filmy to m.in.: „Błękitny pokój” (1965), „Sublokator” (debiut pełnometrażowy – 1966), „Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię” (1969), „Zazdrość i medycyna” (1973), „Zaklęte rewiry” (1975), „Sprawa Gorgonowej” (1977), „Lekcja martwego języka” (1979), „Królowa Bona” (1980), „C.K. Dezerterzy” (1985), „Po sezonie” (2005), „Mała matura 1947” (2010), „Excentrycy, czyli po słonecznej stronie ulicy” (2015), za który otrzymał Srebrne Lwy na Festiwalu Filmów Fabularnych w Gdyni.
Jest autorem książek: „Retrospektywka“, „Ostatni klaps“, „Po sezonie“, „Siedlisko“, „Zima w Siedlisku“, „Mała matura“, „Ekshibicjonista“, „Glacier Express 9.15.“, „Czarny mercedes“ i „Ryk kamiennego lwa“ oraz tomu opowiadań „Maleńka“.
Pod pseudonimem Patrick G. Clark napisał komedię z gatunku czarnego humoru „Upiór w kuchni“, którą dwukrotnie reżyserował dla Teatru Telewizji – w 1976 i 1993 roku.
21 marca 2011 Janusz Majewski odsłonił swoją gwiazdę w Alei Gwiazd na ulicy Piotrowskiej w Łodzi. Za wybitną działalność artystyczną otrzymał wiele nagród i wyróżnień, m.in. Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2001), Nagrodę „Orła" w kategorii „Za Osiągnięcia Życia" (2012) oraz Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2013).

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Mokotów lub w kategoriach: spotkanie