Wykład „ZA OKNAMI ŚWITA". SAMORGANIZACJA, CZYN SPOŁECZNY I ENTUZJAZM Z PUNKTU WIDZENIA ANTROPOLOGA KULTURY

Dr hab. Tomasz Rakowski
Etnolog, antropolog kultury, kulturoznawca, lekarz. Pracuje w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego, współpracuje z Instytutem Kultury Polskiej UW. Prowadzi badania w Polsce i Mongolii.

Zajmuje się:
- badaniami oddolnych procesów rozwojowych,
- antropologią sztuki współczesnej i partycypacyjnej,
- etnograficznie zorientowaną animacją kultury;
- najnowszą metodologią badań kulturowych.

Autor, wielokrotnie nagradzanych, książek: "Łowcy, zbieracze, praktycy niemocy. Etnografia człowieka zdegradowanego" (2009, wyd. w jęz. angielskim w Berghahn Books, 2016, 2019), "Przepływy, współdziałania, kręgi możliwego. Antropologia powodzenia" (2019).

Tomasz Rakowski o swoim wystąpieniu:
„W moim wykładzie przyjrzę się żywiołowym procesom samoorganizacji, czynu społecznego i entuzjazmu pracy, które pojawiały się w różnych miejscach, w Polsce czasu socjalizmu, w okresie transformacji, ale także równolegle w innych miejscach świata, w Azji, we współczesnej Mongolii. Będę wskazywał na nieoczywiste formy współdziałania i na kulturowe ciągłości tych form. Opowiem o wspólnym budowaniu i o używaniu maszyn na wsi, o pracy w fabrykach, o budowie szkół, budowie kościołów i połączę to z podobnie żywiołową ideą wspólnej budowy dróg, szkół i celebracji wspólnoty w Mongolii. Za oknami świta to motyw przewodni tej opowieści, zaczerpnięty z piosenki kabaretu Tey, a zatem opowieść ta będzie zarazem i optymistyczna, i gorzka – dotyczyć będzie ambiwalentnych, heterogenicznych serii zdarzeń, „faktów antropologicznych”. Praca, budowa, współdziałania będą w niej miały zarówno smak nostalgiczny, jak i ironiczny, zupełnie szczery i udawany, wolny i przymusowy – propagandowy. Jednocześnie będą się tam ze sobą łączyć ludzie, sąsiedztwa, technologie, ciała, narzędzia, materiały budowlane i przemysłowe. Przedstawię w ten sposób momenty narodzin całych konfederacji sprawstwa i działania, będę mówił o zadziwiających, migrujących wspólnotach afektu, entuzjazmu czy po prostu o pracy.
W tych warunkach, jak twierdzę, będzie też rodziła się opowieść o formach solidarności, obecnej w pracy, i umiejętności, a właściwie o formie presolidarności, która pozwala na nowo łączyć i uzasadniać wydarzenia historyczne, pozwala inaczej rozumieć to, co się wydarzyło, i przyjmuje formę tego, co zarazem ucieleśnione, afektywne i głęboko polityczne”.

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach: wykład