Kopiec: Rzeźba braku, rzeźba oddania, rzeźba troski

Biennale Rzeźby w Metalu przyniosło rzeźby stworzone we współpracy artystów i robotników z zakładów przemysłowej Woli. Rzeźby mogą też działać w przeciwnym kierunku: angażować społeczność wokół tego, co stracone wskutek katastrofy. Przykładem może być projekt "𝗕𝗿𝗮𝗸 𝗹𝗮𝘀𝘂" artystki 𝗠𝗮𝗿𝘁𝘆𝗻𝘆 𝗠𝗶𝗹𝗹𝗲𝗿, która przedstawi go na spotkaniu w Wolskim Centrum Kultury.
〰️ 〰️ 〰️

🦒 Kopiec: Rzeźba braku, rzeźba oddania, rzeźba troski
▪️ 16 sierpnia, godz. 18.00
📍 Wolska Mozaika, ul. Wolska 46/48
▪️ wstęp wolny
〰️ 〰️ 〰️

„Brak lasu” to wieloelementowy projekt zagospodarowania terenu po katastrofie nawałnicy w 2017 roku, w skład którego wchodzą̨ performansy, działania i interwencje w przestrzeni. Pracując z krajobrazem oraz z traumą mieszkańców tych terenów, których świat uległ gwałtownemu przeobrażaniu, artystka nie tylko utrwala ślady i zmiany, ale włącza się̨ też aktywnie w proces upamiętniania.
〰️ 〰️ 〰️

Prowadzenie: 𝗠𝗮𝗿𝘁𝘆𝗻𝗮 𝗠𝗶𝗹𝗹𝗲𝗿
BIO: urodzona w 1988 roku w Kętrzynie – interdyscyplinarna artystka, reżyserka i antropolożka. Ukończyła 1. Liceum Ogólnokształcące w Olsztynie, studiowała w Warszawie i Sarajewie, dyplom doktory sztuk pięknych otrzymała na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu (u Izabelli Gustowskiej). Współtwórczyni duetów Polanki i kolektywu TYNA. Od 2018 roku w Poznaniu współprowadzi projekt DOMIE, eksperymentalne przedsięwzięcie na pograniczu sztuki, architektury i nauk społecznych. W swoich projektach bada związki pamięci i ciała. Poprzez wspomnienia i ich rekonstrukcje tworzy metody pracy z medialnością doświadczenia. Interesują ją związki między naturą i społecznością w procesach zdrowienia, produkcji i transformacji. Jej ostatnie projekty, takie jak Memory Carp, Intimacy of Waters czy Sexinsitu, poddają analizie indywidualne i kolektywne relacje z wodą i oceanem, wchodząc w przestrzeń hydro-aktywizmu. Wykorzystuje wideo, performance, dźwięk i inne. Jej prace to często cykle, zbiory, gesty, fragmenty szerszych poszukiwań. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2014), laureatka Stypendium SIGMA (2013-2015), rezydencji Muzeum Sztuki Współczesnej TOKAS w Tokio (2020) i niezależnego Art Center Ongoing, także w Tokio (2022). Jej prace pokazywane były m.in. w przestrzeniach teatralnych: Nowym Teatrze w Warszawie, Teatrze Powszechnym w Warszawie, Teatrze Dramatycznym w Warszawie, Teatrze Współczesnym we Wrocławiu, Sort/Hvid w Kopenhadze, Teatrze Nordkraft w Aalborg, Kampnagel w Hamburgu, a także w licznych galeriach i muzeach sztuki: Zachęta. Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu, Gdańska Galeria Miejska, BWA Wrocław Główny, BWA Zielona Góra, Fabryka Sztuki w Łodzi i wielu innych. Praca Sexinsitu była częścią Pawilonu Polskiego na Festiwalu Nord Art (2022) w Buedelsdorfie. W ramach międzynarodowej współpracy Creatures – Creative Practices for Transformative Futures rozwija projekt sąsiedzki “Widok z okna”. Od 2018 roku rozwija także land-artowy projekt „Brak Lasu” na ponawałniczych terenach Borów Tucholskich, gdzie dzisiaj częściowo mieszka.
〰️ 〰️ 〰️

Projekt „Skwer Rzeźby na Woli” jest finansowany ze środków m.st. Warszawy w ramach Funduszu Edukacji Kulturalnej.

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Wola lub w kategoriach: spotkanie