„Rwąc religijne więzy i kłam zadając bogom” | Język poezji i język filozofii

📖 „Rwąc religijne więzy i kłam zadając bogom”. Język poezji i język filozofii na przykładzie "O naturze wszechrzeczy Lukrecjusza" w interpretacji Thomasa Naila

📍 Zapraszamy na drugie seminarium Wspólnego Pokoju. Tym razem porozmawiamy o przepływach: idei, języków, granic i hierarchii.

👉 „O naturze wszechrzeczy” to poemat filozoficzny opisujący – jak się często uważa – materialistyczną, atomistyczną ontologię Epikura. Jako taki, odkryty u zarania nowożytności, stał się inspiracją dla wyłaniającego się światopoglądu materialistycznego, by następnie zostać uznany za przestarzały, bo niezgodny z odkryciami dwudziestowiecznej fizyki.

Jak jednak podkreśla Thomas Nail, wizja Lukrecjusza różni się od tej proponowanej przez Demokryta i Epikura oraz nowożytnych atomistów – zakłada, że rzeczywistość składa się nie z rzeczy, niepodzielnych „kawałków” materii, lecz z materialnych przepływów – „zarodków rzeczy” („O naturze…”, I, 55). Można ją więc uznać za zgodną ze współczesną fizyką, a także za poprzedniczkę współczesnego nowego materializmu – także w jego feministycznym wydaniu, ponieważ natura u Lukrecjusza wymyka się patriarchalnemu porządkowi z jego granicami i hierarchiami.

👉 Z kolei teoria poznania zarysowana w poemacie znosi dychotomię języka poezji i języka filozofii, docierając do ich wspólnego źródła. Według Lukrecjusza wszelkie poznanie natury ma charakter cielesny i ekstatyczny, będąc sposobem, w jaki natura poznaje samą siebie za pośrednictwem ciał, które zawsze są jednocześnie podmiotem i przedmiotem poznania: „dotknąć i być dotknięte mogą jedynie ciała” („O naturze…”, I, 304).

📚 Lektury:
📚 1. Lukrecjusz, „O naturze wszechrzeczy”, przeł. Edward Szymański, PWN 1957, Księga Pierwsza. >> link
📚 2. Thomas Nail, „Dlaczego warto czytać Lukrecjusza w dobie epidemii koronawirusa”, przeł. Lukasz Moll, „Praktyka Teoretyczna” online. >> link
***

👤 Joanna Bednarek – filozofka, pisarka, tłumaczka, członkini redakcji „Praktyki Teoretycznej”, publikowała m.in. w „Tekstach Drugich”, „Krytyce Politycznej” i „Czasie Kultury”. Autorka książek: „Polityka poza formą. Ontologiczne uwarunkowania poststrukturalistycznej filozofii polityki”, „Linie kobiecości. Jak różnica płciowa przekształciła literaturę i filozofię?”, „Życie, które mówi. Nowoczesna wspólnota i zwierzęta” i powieści „O pochodzeniu rodziny” oraz „Próba”. Teksty literackie publikowała w „Czasie Kultury”, „Wakacie”, „FA-arcie”, „Trytyce” i „Notatniku Literackim”. Tłumaczyła między innymi Karen Barad i Rosi Braidotti.

👤 Beata Gula – animatorka kultury, skończyła polonistykę na UW, redaktorka kilku antologii poetyckich, czterech serii wydawniczych SDK: Biblioteka Nocy Poetów, Wakat Kwadrat, Debiuty, Wspólny Pokój. Dyrektorka dziesięciu edycji warszawskiego Festiwalu Literackiego Manifestacje Poetyckie, czterech edycji festiwalu „Literatura jak fotosynteza”. Koordynatorka warsztatów literackich, seminariów promujących czytelnictwo, kuratorka akcji w przestrzeni publicznej w latach 90. t.j. Ulica Artystów, Uliczny Teatr Poezji Serwus Madonna, Francuska Poezji, Naturalna Praga, Noc Wierszy, wraz z Tomkiem Świtalskim (100 imprez – od 2000 do 2009) Nocy Poetów w warszawskich klubach, Święta Muzyki – koncerty Czynni Do Odwołania, Fiu, Fiu! Założycielka feministycznej grupy literacko-czytelniczej „Wspólny Pokój”. Redaktorka Pisma Wakat/Notoria.

👤 Grafika: Ola Wasilewska

👉 Kim jesteśmy!
Wspólny Pokój jest grupą literacko-artystyczną tworzącą Przenośnię – LAS (Laboratorium Artystyczno-Społeczne) na Osiedlu Jazdów. W 2012 r. poetki, naukowczynie, redaktorki, artystki i zapalone czytelniczki zaczęły się spotykać na zaproszenie Beaty Guli w Staromiejskim Domu Kultury, aby rozmawiać o literaturze kobiet. Efektem tych twórczych spotkań były licz-ne książki poetyckie, dwie antologie poetyckie, festiwale literackie organizowane na warszawskiej starówce oraz w przestrzeni osiedla Jazdów (od 2015 r. odbyło się sześć edycji festiwalu pt. „Literatura jak fotosynteza”). W 2020 r. Wspólny Pokój rozgościł się na stałe w domku 10/2 na Jazdowie i tam zaprasza różne pokolenia twórczyń i twórców, osób eksperymentujących ze sztuką i takich, którzy chcą rozmawiać o literaturze, kulturze i świecie. Od 2023 r. Wspólny Pokój działa jako stowarzyszenie.

👉 Info o dostępności:
Wstęp wolny! Wszystkie seminaria są otwarte na udział wszelkich osób niezależnie od wieku, światopoglądu, wyznania, statusu kulturowego, stopnia sprawności, orientacji i tożsamości płciowej.

Jeśli macie szczególne potrzeby związane z niepełnosprawnościami, oferujemy asystenturę.

👤 Osoba do kontaktu:
Sylwia Głuszak
E-mail: etymios@gmail.com
Tel: 661106368

Uwaga: o potrzebie skorzystania z tłumacza PJM prosimy zawiadomić nas mejlowo lub tele-fonicznie co najmniej 2 dni przed wydarzeniem!

Wydarzenie jest współfinansowane przez miasto Warszawa. Dziękujemy.

👉 Gdzie jesteśmy!
Wydarzenie odbywa się na zabytkowym Osiedlu Jazdów, największym oddolnym centrum kultury i edukacji w Polsce, zielonej enklawie w sercu Warszawy. Mieszkańcy osiedla i miej-scy aktywiści obronili je przed rozbiórką, a od 2015 roku zrzeszeni są w Partnerstwie Otwarty Jazdów, które nadaje nowe funkcje publiczne temu miejscu. Partnerstwo prowadzi dialog na rzecz rozwoju osiedla z urzędnikami m.st. Warszawy.

W 2021 roku Partnerstwo otrzymało wyróżnienie Komisji Europejskiej za wyjątkowe zaanga-żowanie w ochronę i rozwój wspólnego europejskiego dziedzictwa w konkursie European Heritage Awards.

💚 Na Osiedlu Jazdów obowiązuje zakaz wjazdu samochodów, prosimy o przybywanie rowerami lub pieszo. Samochody bez identyfikatorów mogą zostać odholowane przez Straż Miejską!

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach: spotkanie wykład