Korzystasz z Internet Explorera 8 (lub starszego...)! W związku z tym: - ta strona będzie prawdopodobnie wyświetlać się nieprawidłowo, - najwyższy czas na aktualizację lub zmianę przeglądarki! ;)
Instytut Cervantesa w Warszawie zaprosił argentyńską artystkę Anę Gallardo (ur. w Rosario, 1958) aby 6 czerwca zaprezentowała swoje najnowsze prace, których tematyką jest tyrania starzenia się, w ramach wystawy rysunków Quino i warsztatów „Szkoła teraźniejszości”. Gallardo, mieszkająca w Meksyku, koncentruje się na nawiązywaniu relacji przyjaźni i solidarności między starszymi ludźmi, w przeciwieństwie do ich niewidoczności we współczesnym społeczeństwie zachodnim. Uważa tę marginalizację za formę przemocy, której można przeciwdziałać poprzez tworzenie więzi uczuciowych.
Ana Gallardo, artystka polityczna, rzuca wyzwanie tradycyjnym koncepcjom sztuki współczesnej, zajmując się głównymi tematami feminizmu i teorii gender. Wykorzystuje różnorodne media, takie jak rysunek, malarstwo, wideo, tekst i performance, zgłębiając także socjologię i organizację społeczności. Jej sztuka, pełna osobistych historii i niehegemonicznych emocji, ukazuje przemoc strukturalną i porusza tematy takie jak rodzina, praca, starość i przemoc wobec kobiet.
Artystka w swojej twórczości porusza tematy takie jak rodzina, praca, starość i przemoc wobec kobiet. Marginalizację osób starszych uważa za formę przemocy, której niemniej można przeciwdziałać poprzez budowanie z nimi relacji przyjaźni i solidarności, aby wydobyć seniorów z obszaru niewidzialnych, gdzie umiejscawia je współczesne społeczeństwo zachodnie. Wykorzystuje różnorodne media, takie jak rysunek, malarstwo, wideo, tekst i performance, zgłębiając także socjologię i organizację społeczności. Jej sztuka, pełna osobistych historii i niehegemonicznych emocji, ukazuje przemoc strukturalną i Jak pisze Alejandra Aguado jej twórczość powiązana jest ściśle z jej życiem osobistym „wnosi swoje życie do sztuki a sztukę do życia”, a jej praca twórcza staje się miejscem refleksji, schronienia i transformacji. I tak jej aktywność artystyczna i okoliczności jej życia osobistego współistnieją i służą poszukiwaniu sposobu, aby życie i twórczość wzajemnie na siebie oddziaływały, dopełniając, każde na swój sposób, ułomności i braki tego drugiego. (Alejandra Aguado przy okazji wystawy pt. Ana Gallardo: un lugar para vivir cuando seamos viejos w Buenos Aires 2015/2016).
Przy współpracy Ambasady Argentyny w Polsce
Ana Gallardo, fot. Guido Limardo
Museo de Arte Moderno w Buenos Aires