LATAJĄC NAD WARSZAWĄ FOTOGRAFIE ZBYSZKA SIEMASZKI Z LAT 60. I 70. | Wystawa plenerowa

„Latając nad Warszawą. Fotografie Zbyszka Siemaszki z lat 60. i 70.” to najnowsza wystawa plenerowa Domu Spotkań z Historią, prezentująca niepokazywane nigdy wcześniej lotnicze zdjęcia Warszawy z lat 60. i 70. z imponującego artystycznego dorobku fotografa. Zdjęcia pochodzą ze zbiorów rodziny Siemaszków, którymi opiekuje się wnuk fotografa Filip Siemaszko wraz z żoną Anną. Wystawa przybliża nam Warszawę sprzed ponad pięćdziesięciu lat i to w wyjątkowym ujęciu – z lotu ptaka. Kuratorami wystawy są Monika Kapa-Cichocka, Katarzyna Madoń-Mitzner, Ryszard Mączewski. Organizatorem wystawy jest Dom Spotkań z Historią, zaś partnerem Zakład Fotograficzny „Fotografia Siemaszkowie”.

Jak podkreślają Anna i Filip Siemaszkowie: „Zbyszko Siemaszko był odważnym fotografem i lubił przygody – nie tylko wspinał się na wysokie budynki, ale również chętnie fotografował Warszawę z pokładu sportowego samolotu czy helikoptera. Latał Cesną, Wilgą i Po-2, zwanym kukuruźnikiem oraz helikopterami Mi-1 i Mi-2. Najczęściej korzystał z uprzejmości rodziny Redasów, którzy pracowali na lotnisku na Gocławiu. Zygmunt Redas wraz z żoną zapraszali Zbyszka na loty, podczas ktorych fotografował zarówno odbudowaną część historyczną Warszawy, jak i nowo powstające osiedla.

Zbyszko uważał, że najlepsza pogoda do zdjęć lotniczych to taka, gdy powietrze jest przejrzyste, wyraziste. Niestety, aby takie warunki zaistniały, potrzebny był silny wiatr a on utrudniał lot. Pomimo turbulencji, Zbyszkowi udawało się wykonać ostre i szczegółowe zdjęcia. Używał kilku aparatów – między innymi Linchof Technika i Rolleiflex, fotografował na czarno-białych i kolorowych błonach. Podczas prac na wysokości Maciej Siemaszko, syn Zbyszka, pomagał mu często w wymianie kaset z filmami. Na takiej wysokości powietrze jest mroźne. Dzięki dawnym znajomościom z wileńskiej 3 Brygady Szczerbca AK, Zbyszko dostał specjalne buty wojskowe siegające ud; poza tym owijał się papierem toaletowym lub wkładał za pazuchę gazety, żeby izolować się od zimnego powietrza, gdy wystawał za pokład samolotu przypięty pasami i robił zdjęcia. Prezentowane na wystawie fotografie zostały wykonane przez Zbyszka Siemaszkę w latach 1965-75 w ramach współpracy z Krajowym Ośrodkiem Badań i Dokumentacji Zabytków. Niewielką ich część wykorzystano w wydawnictwach albumowych, takich jak „Polska z lotu ptaka" i „Warszawa z lotu ptaka". Były także publikowane w tygodniku „Stolica”. Obecnie zbiór ten należy do rodziny Siemaszków.”

Wernisaż wystawy odbędzie się 3 lipca br. o godzinie 18:00. Zaraz po otwarciu wystawy zapraszamy na specjalne oprowadzanie współkuratora wystawy, Ryszarda Mączewskiego. Varsavianista, współtwórca Fundacji „Warszawa1939.pl” opowie o Warszawie prezentowanej na zdjęciach lotniczych Zbyszka Siemaszki: tej zabytkowej – odbudowanej ze zniszczeń wojennych, powojennej – rozszerzającej swój obszar o niezabudowane dotąd obszary jak Koło czy Wierzbno, jak i tej jeszcze nie zaistniałej w tamtych czasach a dobrze nam znanej – pustych placach i przestrzeniach, które zostały zabudowane dopiero pod koniec XX oraz w XXI wieku.

To już kolejne spotkanie z twórczością Zbyszka Siemaszki w Domu Spotkań z Historią. W 2016 roku zaprosiliśmy na wystawę plenerową zdjęć Siemaszki, zatytułowaną „Sen o Mieście”. Po ośmiu latach wystawą „Zbyszko Siemaszko. Fotograf Warszawy” otwartą 8 marca br. w Domu Spotkań z Historią wróciliśmy do twórczości tego artysty. Najnowsza wystawa plenerowa DSH jest trzecią ekspozycją poświęconą twórczości Zbyszka Siemaszki, artysty miejskiej fotografii dokumentalnej a także – jak pokazujemy tym razem – lotniczej.

𝐖𝐲𝐬𝐭𝐚𝐰𝐚 𝐩𝐥𝐞𝐧𝐞𝐫𝐨𝐰𝐚 𝐳𝐝𝐣𝐞̨𝐜́ 𝐥𝐨𝐭𝐧𝐢𝐜𝐳𝐲𝐜𝐡 𝐙𝐛𝐲𝐬𝐳𝐤𝐚 𝐒𝐢𝐞𝐦𝐚𝐬𝐳𝐤𝐢 𝐛𝐞̨𝐝𝐳𝐢𝐞 𝐜𝐳𝐲𝐧𝐧𝐚 𝐨𝐝 𝟑 𝐝𝐨 𝟐𝟑 𝐥𝐢𝐩𝐜𝐚 𝟐𝟎𝟐𝟒 𝐧𝐚 𝐒𝐤𝐰𝐞𝐫𝐳𝐞 𝐤𝐬. 𝐉𝐚𝐧𝐚 𝐓𝐰𝐚𝐫𝐝𝐨𝐰𝐬𝐤𝐢𝐞𝐠𝐨 𝐰 𝐚𝐥𝐞𝐣𝐜𝐞 𝐨𝐝 𝐬𝐭𝐫𝐨𝐧𝐲 𝐊𝐫𝐚𝐤𝐨𝐰𝐬𝐤𝐢𝐞𝐠𝐨 𝐏𝐫𝐳𝐞𝐝𝐦𝐢𝐞𝐬́𝐜𝐢𝐚.

Zapraszamy też do odwiedzania wystawy „Zbyszko Siemaszko. Fotograf Warszawy”, którą można oglądać do 8 września br. w Domu Spotkań z Historią (ul. Karowa 20, Warszawa).

🔹
ZBYSZKO SIEMASZKO urodził się w 30 sierpnia 1925 roku w Wilnie. Jego ojcem był znany fotograf Leonard Siemaszko, który wraz z żoną Tatianą prowadził atelier fotograficzne, a później także sklep z aparatami. Leonard pracował również jako fotoreporter, m.in. dla „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”, oraz portretował Józefa Piłsudskiego. Zbyszko i dwaj jego starsi bracia – Leonard i Henryk – od dziecka przyuczali się do zawodu.

W czasie II wojny Siemaszko, jako 19-latek, wstąpił do 3. Wileńskiej Brygady AK (pseudonim „Swojak”). Dokumentował życie partyzantów – wykonał wówczas kilkaset zdjęć. Ciężko ranny w czasie jednej z akcji, trafił do niemieckiej niewoli, skąd został odbity. W 1945 roku wraz z rodziną opuścił Kresy. Trafili do Katowic, gdzie Siemaszkowie znów prowadzili zakład fotograficzny. Zbyszko zrobił tam maturę i podjął pracę fotoreportera w tygodniku „Odra”. W 1948 roku przenieśli się do Warszawy. Rodzice otworzyli na Ochocie przy placu Narutowicza kolejny zakład fotograficzny. Zbyszko studiował w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, ale wkrótce zatrudnił się w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym, gdzie prowadził pracownię dokumentacji fotograficznej. Odtąd całe swoje życie związał z Warszawą i z fotografowaniem. Jego mentorem był wybitny fotograf architektury Edmund Kupiecki. To on wprowadził Zbyszka w 1951 roku do Związku Polskich Artystów Fotografików. W latach 1951–1963 Siemaszko systematycznie dokumentował odbudowę miasta dla Państwowego Przedsiębiorstwa Konserwacji Architektury Monumentalnej. W 1953 roku dołączył do zespołu tygodnika „Stolica”; jego zdjęcia należały do najczęściej publikowanych – był autorem okładek do 222 numerów. Wydał też m.in. dwa autorskie albumy o Warszawie (1964 i 1968). Od 1969 do 1990 roku pracował jako fotoreporter tygodnika „Perspektywy” i realizował swoje projekty autorskie. Jeździł po Polsce i latał nad Polską. Zrobił m.in. tysiące zdjęć lotniczych miast i miasteczek na zlecenie Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków. Zmarł w 2015 roku.

Zawsze fotografował w terenie, nie interesowała go praca w atelier. Zakład „Fotografia Siemaszkowie” przejął po Leonardzie jego wnuk Maciej, a obecnie prowadzą go prawnuk, Filip Siemaszko z żoną Anną. Kolekcja w sumie kilkunastu tysięcy zdigitalizowanych fotografii Zbyszka Siemaszki znajduje się w Narodowym Archiwum Cyfrowym oraz w Polskiej Agencji Fotografów FORUM. Wciąż opracowywane i udostępniane są nowe jego zdjęcia.

🔹
LATAJĄC NAD WARSZAWĄ. FOTOGRAFIE ZBYSZKA SIEMASZKI Z LAT 60. I 70.
kuratorzy: Monika Kapa-Cichocka, Katarzyna Madoń-Mitzner, Ryszard Mączewski
projekt graficzny wystawy i identyfikacji wizualnej: TO-STUDIO
produkcja: Olga Pigłowska
tłumaczenie na angielski: Nitzan Reisner
korekta: Anna Kaniewska
przygotowanie zdjęć do druku: Skanery Niewiarygodne
promocja: Marta Czyż, Marianna Januszewicz, Marta Rogowska, Nadzieja Rudzka,
Kaja Stępkowska
organizator: Dom Spotkań z Historią
partner: Fotografia Siemaszkowie