Autotematyzm w poezji kobiet*| Seminarium Wspólnego Pokoju

Autotematyzm w poezji kobiet*

Wspólny Pokój zaprasza na seminarium poświęcone książce Agnieszki Waligóry: „Nowy autotematyzm? Metarefleksja w poezji polskiej po roku 1989".

Data: 25 września
Miejsce: Warszawa, Jazdów, Domek Filmowy (ul. Jazdów 8/1)
Czas: środa, godz. 18.30

Gościni: Agnieszka Waligóra
Gospodyni spotkania: Joanna Mueller

Utwory autotematyczne, czyli – mówiąc w uproszczeniu – takie, które skupiają się na własnej materii i formie jako głównym temacie, powstawały od początku istnienia literatury. Agnieszka Waligóra zadaje w swojej książce pytania o najnowsze dzieje autotematyzmu (metarefleksji, samozwrotności, autoreferencjalności etc.), zwłaszcza na gruncie poezji polskiej po 1989 roku. Podczas seminarium wraz z poznańską badaczką porozmawiamy o tym, na ile „pisanie o pisaniu” ma rys narcystyczny, a na ile – interwencjonistyczny. Spróbujemy dociec, dlaczego autotematyzm – wiązany często z nurtami awangardowymi – był przede wszystkim dziedziną piszących mężczyzn, a także zastanowimy się, czy przemiany społeczno-polityczne w ostatnich dekadach wydobyły z niego potencjał emancypacyjny i feministyczny. Na podstawie lektury „Nowego autotematyzmu?” oraz interpretacji wybranych wierszy sprawdzimy, jak działają samozwrotne maszynerie poetyckie, zbadamy, ile w autotematyzmie jest autonomii, autobiografii i polityczności, a także zastanowimy się nad nośnością, aktualnością i przydatnością tytułowego pojęcia.

Lektury:
- fragmenty książki "Nowy autotematyzm? Metarefleksja w poezji polskiej po roku 1989" Agnieszki Waligóry,
- Agnieszka Waligóra - "Milczenie jako gest",
- wybór wierszy.

Lektury do pobrania: link

Można się po nie zgłaszać także na adres wspokoj@gmail.com. Wydruki wierszy (w ograniczonej liczbie) udostępnimy także podczas spotkania.

AGNIESZKA WALIGÓRA – literaturoznawczyni, krytyczka i tłumaczka. W 2022 roku obroniła rozprawę doktorską na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Zajmuje się głównie polską poezją współczesną (jej kontekstami teoretycznymi, filozoficznymi i politycznymi), teorią i praktyką przekładu oraz metodologią badań literackich. Laureatka Diamentowego Grantu MNiSW oraz stypendium im. dra Jana Kulczyka. Autorka monografii „Nowy autotematyzm? Metarefleksja w poezji polskiej po 1989 roku” (Kraków 2023) oraz licznych artykułów naukowych, publikowanych m.in. w „Forum Poetyki”, „Wielogłosie”, „Przekładańcu” czy „Przestrzeniach Teorii”. Zredagowała kilka monografii wieloautorskich, a ostatnio wraz z Barbarą Klicką – zbiór „Przyszli zobaczyć poetkę. Antologia poezji po 1972 roku” (2023). Jako krytyczka stale współpracuje z Wydawnictwem WBPiCAK. Poza polonistyką ukończyła filozofię.

JOANNA MUELLER (1979) – poetka, eseistka, redaktorka. Wydała tomy poetyckie: „Somnambóle fantomowe” (2003), „Zagniazdowniki/Gniazdowniki” (2007, nominacja do Nagrody Literackiej Gdynia), „Wylinki” (2010), „intima thule” (2015, nominacje do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy i do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius), „Waruj” (poemiks wraz z Joanną Łańcucką, 2019; nominacja do Silesiusa i Nagrody Szymborskiej), „Hista & her sista” (2021, nominacja do Silesiusa) oraz „trule” (2023), a także dwie książki eseistyczne: „Stratygrafie” (2010, nagroda Warszawska Premiera Literacka) i „Powlekać rosnące” (2013). Pisze również dla dzieci – jest autorką zbioru wierszy „Piraci dobrej roboty” (2017) oraz bajek kamishibai („Szkoła Czi-Tam”, 2015; „Niewidka i Zobaczysko” z J. Łańcucką, 2023) i w formie multimedialnej („Hurra, cyrk!”). W 2023 roku została laureatką Silesiusa za całokształt pracy twórczej. Współredaktorka książek: „Solistki. Antologia poezji kobiet (1989–2009)” (2009) oraz „Warkoczami. Antologia nowej poezji” (2016). Członkini stowarzyszenia Wspólny Pokój. Mieszka w Warszawie.

Grafika: OLA WASILEWSKA

WSPÓLNY POKÓJ jest grupą literacko-artystyczną tworzącą Przenośnię – LAS (Laboratorium Artystyczno-Społeczne) na Osiedlu Jazdów. W 2012 r. poetki, naukowczynie, redaktorki, artystki i zapalone czytelniczki zaczęły się spotykać na zaproszenie Beaty Guli w Staromiejskim Domu Kultury, aby rozmawiać o literaturze kobiet. Efektem tych twórczych spotkań były liczne książki poetyckie, dwie antologie poetyckie, festiwale literackie organizowane na warszawskiej starówce oraz w przestrzeni osiedla Jazdów (od 2015 r. odbyło się sześć edycji festiwalu pt. „Literatura jak fotosynteza”). W 2020 r. Wspólny Pokój rozgościł się na stałe w domku 10/2 na Jazdowie i tam zaprasza różne pokolenia osób twórczych, eksperymentujących ze sztuką i takich, które chcą rozmawiać o literaturze, kulturze i świecie. Od 2023 r. Wspólny Pokój działa jako stowarzyszenie.
***

Wszystkie seminaria są otwarte na udział wszelkich osób niezależnie od wieku, światopoglądu, wyznania, statusu kulturowego, stopnia sprawności, orientacji i tożsamości płciowej.

Wydarzenie jest współfinansowane przez miasto Warszawa. Dziękujemy.

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach: spotkanie