ELF / LIMEN BUTOH / Agata Sokół .Butohpolis’25

Trzeci dzień Butohpolis. VII Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Butoh.
W programie:
– SEN NA JAWIE – Agata Sokół, Polska
– NAJBLIŻSZA CZĘŚĆ NIESKOŃCZONOŚCI – Limen Butoh: Sylwia Hanff z udziałem Pauli Jeanine Bennett, Polska/USA
– ECHO – Projekt ELF: Ichihara Akihito & Konoka Hayakuna, Japonia

„KODAMA” (pol. „ECHO”)
Ichihara Akihito & Konoka Hyakuna
Reżyseria i choreografia: Akihito Ichihara
Współpraca choreograficzna: Konoka Hyakuna
Muzyka: Eitaro Haruna

W języku japońskim „kodama” oznacza „ducha drzew”. Legendy mówią, że kodamy mieszkają w drzewach rosnących w górach, przyjmują też ich postać. Duchy te mają tajemnicze moce, i są czymś, co ludzie powinni chronić, a nie krzywdzić. Myślę, że podobne mity istnieją w Europie, a być może na całym świecie...

Akihito Ichihara to japoński tancerz butoh (ELF, Sankai Juku), który oprócz realizacji własnych solowych projektów współpracował z najważniejszymi tancerzami i zespołami butoh w historii współczesnego butoh. W 1993 roku ukończył studia teatralne na Nihon University College of Art, w 1996 roku uczył się u Semimaru, członka-założyciela Sankai Juku. W 1997 roku wystąpił jako tancerz w operze wyreżyserowanej przez Ushio Amagatsu, dyrektora artystycznego i choreografa Sankai Juku, a następnie dołączył do Sankai Juku. Od tego czasu występował w całym repertuarze Sankai Juku i w większości światowych tras tej grupy.

Równolegle współpracował z różnymi choreografami, reżyserami i grupami tanecznymi na całym świecie, był także m.in. gościnnym wykładowcą w Okayama University Graduate School. Jako pedagog wykształcił wielu tancerzy. W 2022 roku założył zespół taneczny ELF. Ichihara dąży do opracowania formy tańca, która promuje empatię i wzajemny szacunek. Ma nadzieję przekroczyć granice pomiędzy krajami i miastami, także tymi noszącymi blizny po wojnach, i przyczynić się do wysiłków na rzecz pokoju na całym świecie. W ramach Projektu „Tańca bez granic", ELF realizował projekty artystyczne wykraczające poza różnice kulturowe, religijne i rasowe na całym świecie. Tworzy spektakle z udziałem lokalnych tancerzy. Ichihara odwiedził również biedne obszary i osiedla dla uchodźców w Afryce i innych miejscach, prowadząc warsztaty dla imigrantów, dzieci w sierocińcach, a także z w więzieniach. Kontynuują swoją pracę na całym świecie pod nazwą „Dance Project for Human Rights”.

SEN NA JAWIE (premiera) Performens butoh inspirowany podróżą Agaty Sokół do Azji, zwłaszcza jej pobytem na Jawie w Indonezji, gdzie studiowała taniec tradycyjny. Artystka wciela napotkane mity, wierzenia, sny innych osób i własne, zwłaszcza te z Jawy; wpuszcza widza w nieświadomość własną oraz zbiorową, aby móc wspólnie śnić jeden sen. Tytuł jest dwuznaczny - odnosi się także do stanu hipnagogii, stanu w którym umysł zawiesza się pomiędzy jawą a snem; świadomością a nieświadomością. "Co widzimy, co się zdaje Snem we śnie wciąż pozostaje." - Edgar Allan Poe.

AGATA SOKÓŁ jest magistrą sztuki na Wydziale Sztuki UP w Krakowie oraz Ecole Supérieure d’Art des Pyrénées w Pau, absolwentką Szkoły KEM w Warszawie, obecnie studiuje taniec tradycyjny w ISI Yogyakarta w Indonezji. Jest performerką, artystką butoh, aktorką teatru fizycznego i alternatywną modelką, która opisuje siebie jako "poetka ciała", "bodynautka", czy “pleasure activist” (“aktywistka na rzecz przyjemności”). W swojej pracy porusza tematy pustki, obecności, tożsamości, abiektu, Eros i Thanatos, nowego materializmu i posthumanizmu; wciela hydro/feminizm.

NAJBLIŻSZA CZĘŚĆ NIESKOŃCZONOŚCI.
LIMEN BUTOH/Sylwia Hanff z udziałem Pauli Jeanine Bennett.
Muzyka: Akira Rabelais „Spellewauerynsherde
Trzymam w dłoni serce małego ptaka.
Tańczę, a jezioro patrzy na mnie.
Pismem asemicznym wezwałam Umarłych.
Przybyli - tysiące tych, którzy szli drogą pielgrzymki w poszukiwaniu Boga.
Tańczyłam, a oni płakali przeze mnie. Zapytałam ich bez słów. Zrozumiałam ich bez słów.
Serce małego umarłego ptaka bije nadal w mojej piersi. Tańczę, a jezioro patrzy na mnie.
Ten performans to eksperyment i poszukiwania formy będącej wielowymiarowym polem kontemplacji. Post-butoh, performance art, immersyjny krajobraz dźwiękowy, body art, teksty i pismo asemiczne jako „pisany sen” (Seraphimus), praktyka ezoterycznej i gest rytualny – wszystkie elementy tworzą pętlę czasu i czas poza czasem – jezioro czasu.
Performans oparty na artystycznych poszukiwaniach w ramach rezydencji artystycznej w ramach Perofrmancefestival w Hamar/Norwegia (2023 r.).

SYLWIA HANFF - pionierka i najbardziej rozpoznawalna polska performerka butoh (butoh uczyła się u największych mistrzów; tańca współczesnego i orientalnego uczyła się na wielu międzynarodowych warsztatach tańca w Polsce, Wielkiej Brytanii, Niemczech), reżyserka, choreografka, instruktorka improwizacji tańca i symboliki ciała, nauczycielka jogi, menadżerka kultury. Od 22 lat prowadzi współpracę międzynarodową, organizuje wydarzenia artystyczne, a także zaprasza zagranicznych artystów do udziału w swoich projektach. Na scenie od 27 lat, do tej pory wystąpiła w ponad 40 spektaklach teatrów instytucjonalnych i niezależnych. Od 2002 r. prowadzi Teatr Limen Butoh, w którym stworzyła 25 autorskich spektakli solowych i zespołowych oraz wiele etiud i improwizacji. Występuje w Polsce i za granicą (USA, Japonia, Francja, Włochy, Holandia, Łotwa, Norwegia, Bułgaria). Została opisana w książce J. Majewskiej „The Body Revolving Stage. New Dance in New Poland” ( Instytut Teatralny, 2011) oraz w książce „Obecni ciałem. Warsztat polskich tancerzy” Magdaleny Zamorskiej. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

PAULA JEANINE BENNETT - mieszkająca na Brooklynie multidyscyplinarna artystka. Jest artystką performatywną, tancerką, twórczynią wizualną, kompozytorką i muzykiem, często realizującą projekty łączące wszystkie te umiejętności. Jako tancerka butoh prezentowała swoje autorskie solowe spektakle na festiwalach w Serbii (Belgrad), Polsce (Gdańsk, Sopot), Niemczech (Berlin), Kanadzie (Montreal) oraz w Nowym Jorku. Występowała w prestiżowych miejscach, takich jak Lincoln Center, Carnegie Hall, Radio City Music Hall oraz Brooklyn Academy of Music. Paula jest związana zawodowo z Juilliard School, Alvin Ailey American Dance Center oraz Merce Cunnin-gham Trust.

VINCENT AKIRA RABELAIS CARTÉ to amerykański kompozytor, poeta, programista i eksperymentalny artysta multimedialny. Znany jest również ze swojego eksperymentalnego oprogramowania do przetwarzania dźwięku Argeïphontes Lyre oraz prac inspirowanych realizmem magicznym. Rabelais rozpoczął swoją karierę w wytwórni Ritornell, aż w 2004 roku David Sylvian podpisał z nim kontrakt w swojej wytwórni Samadhi Sound. W 2004 roku Rabelais wydał swoją kultową już płytę Spellewauerynsherde, która spotkała się z uznaniem krytyków. Płyta sampluje tradycyjne islandzkie pieśni lamentacyjne a cappella.

Cały program Festiwalu Butohpolis 2025 >> link
ORGANIZATOR: Stowarzyszenie "Akademia Umiejętności Społecznych"
Organizator wspierający: Limen Butoh
PROJEKT WSPÓŁFINANSOWANY przez m.st. Warszawa
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Taniec”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

PARTNERZY:
Teatr Akt
Służewski Dom Kultury
Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych
PATRONI MEDIALNI:
Strona tańca
Kwartalnik TANIEC
e-teatr
WSPARCIE MEDIALNE:
Portal taniecPOLSKA.pl

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Praga-Południe lub w kategoriach: spotkanie teatr inne