CZAS TWORZY PRZEMIJANIE - Arkadiusz Michalik wystawa malarstwa

„Czas tworzy przemijanie”
Wystawa malarstwa Arkadiusza Michalika
wernisaż 25.10.2025 godz. 18.00 /sobota/
/wstęp wolny/
sala poziom -1

„Czas tworzy przemijanie
W całej twórczości Arkadiusza Michalika pojęcie czasu odgrywa ogromną rolę. Podejmując różnorodne tematy, zarówno
w malarstwie jak i grafice artysta stale i w różnorodny sposób stara się odnosić do istoty czasu i zgłębić jego naturę.
W każdym dziele, które jest fragmentem rzeczywistości – z przeróżnych perspektyw, podobnie jak naukowiec, Michalik bada strukturę przemijania. Czas jest jednak niedefiniowalny, nie można określić czym on jest, a w ludzkim doświadczeniu poznajemy go po zmianach. Chcemy aby zmiany tworzyły lepsze jutro, były czymś pozytywnym, jednak przeważnie tak się nie dzieje.

W perspektywie przeszłości – historii – coś odchodzi, coś umiera, obecna chwila już nie wróci. Michalik pokazuje to w perspektywie swoistych klisz pamięci m.in. w obrazach z podróży. Ale artysta wychodzi dalej, prowadzi dialog z przeszłością , obserwując stosunek współczesnych ludzi do historii. Obrazy takie jak „Przestrzeń historyczna”, czy „Takie czasy” doskonale to wyrażają.
W symboliczny sposób pokazują obcość relacji czasoprzestrzennych oraz kulturowych. Natomiast czas jako przyszłość jawiła się ludziom dostatnio. Postęp, wynalazczość - ułatwianie sobie życia - to brzmi pięknie. Z całą pewnością jest to prawda, jednak Michalik stawia pytania - czy zawsze tak jest, czy industrialna rzeczywistość nie wchodzi na miejsce natury, czy jej nie niszczy.

Na obrazach widzimy maszyny zestawione z przyrodą. Już tytuły tych prac są odpowiedzią na postawione pytania. Są to: „Zagłada”, „Modlitwa” „Zbudować wszechświat” etc. Jednak Michalik nie nazywa przyrody naturą, a Sprawczością Boską i tym samym posuwa się o krok dalej w doświadczeniu czasu, który przechodzi do kategorii wieczności. Sfera sacrum łączy się z profanum w subtelny sposób. Ponadczasowość Michalik wyraża w poniekąd abstrakcyjnych formach. Transcendencja wyobrażona jest niewyobrażalnie.

Całość sztuki fragmentaryzmów, spojrzeń na świat, Michalik tworzy spójnie. Artysta widzi naszą rzeczywistość jako jedność, metafizyczny monizm, gdzie Bóg i Jego stworzenie współistnieją. Ponadczasowość Michalik wyraża w poniekąd abstrakcyjnych formach. Transcendencja naszego przemijania i duchowość śmiertelności posiadają to samo miejsce. Obraz „Babcia Stefania” podkreśla ten aspekt. Zakreślona została zatem pętla czasu i kierunku do wieczności. Perfekcyjnie opanowany warsztat plastyczny Arka, hołd dla tradycji, czyli historii właśnie, długotrwały wkład działania stricte malarskiego będący umiejętnością mistrzów przeszłości i chęć patrzenia przez ich oczy, to też szacunek dla czasu jaki Michalik tworzy. Cieszę się, że Arkadiusz Michalik był moim nauczycielem w sztuce, w Szkole Rzemiosł Artystycznych w Warszawie, jest przyjacielem i czasu swoją działalnością
w każdym ujęciu nie marnuje. I chwała za to!

Artur Szydlik, Nowa Osuchowa, styczeń 2025

Arkadiusz Michalik
Urodziłem się w Warszawie w 1959 roku.
Jestem absolwentem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu; kierunek wychowanie plastyczne; specjalność nauczycielska.
Zajęcia z grafiki w pracowni prof. Mirosława Piotrowskiego, prof. Piotra Gojowego, prof. Leszka Kiliańskiego.
Zajęcia z malarstwa w pracowni prof. Mieczysław Ziomka, prof. Waldemara Woźniaka, prof. Piotra Będkowskego.
Zajęcia z rzeźby w pracowni prof. Krzysztofa Mazura.
Studia ukończyłem 1998 roku.
W latach 1987 – 2004 pracowałem w Szkole Rzemiosł Artystycznych im. Jana Kilińskiego w Warszawie jako nauczyciel praktycznej nauki zawodu. Prowadziłem zajęcia z metaloplastyki, grawerstwa i witrażu.
W latach 1999 – 2017 pracowałem jako nauczyciel plastyki w Gimnazjum nr 143 im. Ignacego Jana Paderewskiego w Warszawie. Prowadziłem zajęcia pozalekcyjne z rysunku, malarstwa, grafiki komputerowej i witrażu w utworzonym przez siebie „Centrum plastyki”.
Swoje prace prezentowałem na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych.