Siekierezada, reż. Witold Leszczyński | Dyskusyjny Klub Filmowy FAKTOR BERLIŃSKI

[English version below]

Witold Leszczyński, twórca osobny na mapie polskiego kina, pod koniec lat 60. zrealizował swój niezwykły debiut – „Żywot Mateusza”, który pozostaje najpiękniejszym w naszej kinematografii przykładem kina poetyckiego 🎬 🎬 🎬

Na początku lat 70., zaraz po premierze „Żywota Mateusza”, który prawie wygrał MFF w Cannes, który został zerwany przez bunt pokolenia 68, Leszczyński zafascynowany poezją i prozą Edwarda Stachury – nawiązuje z prozaikiem – silną relacje twórczą,
która ma zaowocować adaptację jego prozy. Wspólnie piszą scenariusz do adaptacji powieści „Siekierezada albo Zima leśnych ludzi.”. Ze względów cenzuralnych w latach 70. film nie zostaje skierowany do produkcji, co wywołuje u Leszczyńskiego kryzys twórczy. W 1979 roku Edward Stachura popełnia samobójstwo. Tragiczna śmierć kultowego pisarza powoduje u Leszczyńskiego chęć powrotu do projektu adaptacji. Po spektakularnym sukcesie filmu „Konopielka”, twórczość Leszczyńskiego nabiera nowej energii, reżyser na nowo pisze scenariusz „Siekierezady” 🪓

W 1985 roku, w czasie schyłkowego PRL-u, kiedy na ekranach polskich kin triumfuje rodzime kino gatunkowe, czyli takie filmy jak: „Seksmisja”, 1984, „Akademia Pana Kleksa”, 1984, Leszczyński proponuje film, który wyróżnia się poetyckością, spokojem, refleksyjnością i zanurzeniem w naturze. Urokliwe plenery, które oglądamy w filmie, to nie Bieszczady tylko intrygujące okolice Bodzanowa, Czarnej Białostockiej, oraz Turkmenistanu (ruiny starożytnego miasta Merw w okolicach miasta Mary). „Siekierezada” okazała się wielkim sukcesem, przyniosła reżyserowi Złote Lwy na FPFF w Gdyni oraz dwie nagrody na MFF w Berlinie.

❓ Czy dzisiaj, w XXI wieku wędrówka i cichy bunt - Jan Pradera – głównego bohatera filmu, porte parole samego Stachury, wybrzmiewa z taką samą intensywnością jak w chwili premiery? Przekonamy się o tym 21 listopada w ramach specjalnego pokazu filmu jaki organizuje DKF Faktor Berliński.

📆 21.11 | 19:00
📍OKO, ul. Grójecka 75
❗️Wstęp wolny❗️

Film rekomendowany dla osób powyżej 15 r.ż.
Współfinansowane przez Polski Instytut Sztuki Filmowej.

♿DOSTĘPNOŚĆ:
▪️film z pętlą indukcyjną,
▪️w budynku znajduje się toaleta bez barier,
▪️w toalecie znajduje się przewijak,
▪️możliwość wypożyczenia ochronników słuchu,
▪️miejsce wyposażone w sytem To Tu Point,
▪️w recepcji OKO: pętla indukcyjna oraz lupa powiększająca,
▪️sala koncertowa znajduje się w budynku na Grójeckiej 75, do której prowadzą schody, brak windy. Osoby poruszające się na wózkach mogą wejść do budynku korzystając z jego tylnego wejścia, gdzie jest zainstalowane przy krzesełko wyciągowe. Przy drzwiach znajduje się dzwonek - jeżeli potrzebujesz wparcia zadzwoń, pomożemy dostać się do budynku!
▪️do budynku można wejść z psem asystującym i psem przewodnikiem,
▪️Ze względu na remonty drogowe w okolicy prosimy o sprawdzanie bieżących informacji na stronie link

👉 Jeśli potrzebujesz dodatkowego wsparcia związanego z dostępnością, skontaktuj się z Koordynatorką Dostępności:
Martyna Owczarek 📧 martyna.owczarek@oko.com.pl 📞 512 451 842

👁 TREŚCI WRAŻLIWE:
▪️ Tematy depresji, samotności i egzystencjalnego cierpienia
Film porusza wątki wewnętrznego kryzysu, poczucia pustki i zagubienia.
▪️ Motywy autodestrukcyjne / samobójcze
Pojawiają się odniesienia do skrajnych emocji i myśli destrukcyjnych, ukazane w sposób symboliczny i melancholijny.
▪️ Używki / alkohol
W filmie występują sceny spożywania alkoholu i zachowań z tym związanych.
▪️ Silne napięcie emocjonalne
Narracja i atmosfera filmu są intensywne psychicznie, z dużym ładunkiem emocji i refleksji nad sensem życia.
▪️ Śmierć (motyw symboliczny i egzystencjalny)
Film podejmuje temat przemijania i końca, bardziej w wymiarze metaforycznym niż dosłownym.

----ENG----

Witold Leszczyński – a singular figure in Polish cinema – created his extraordinary debut at the end of the 1960s: The Life of Matthew (Żywot Mateusza), which remains one of the most beautiful examples of poetic cinema in Polish film history. 🎬🎬🎬

In the early 1970s, following the premiere of The Life of Matthew — a film that nearly won the Cannes Film Festival before the event was interrupted by the student revolt of 1968 — Leszczyński, deeply inspired by the poetry and prose of Edward Stachura, developed a close creative relationship with the writer. Together, they wrote a screenplay based on Stachura’s novel Axiliad,
or The Winter of the Forest People (Siekierezada albo Zima leśnych ludzi).

Due to censorship restrictions in the 1970s, the film never went into production, which led Leszczyński into a creative crisis.
In 1979, Edward Stachura took his own life. The tragic death of this cult writer reignited Leszczyński’s determination to return to the adaptation project. After the spectacular success of Konopielka, the director regained creative momentum and rewrote the screenplay for Axiliad. 🪓

In 1985, during the final years of the Polish People’s Republic, when domestic box-office hits like Sexmission (1984) and Mr. Kleks’ Academy (1984) dominated Polish cinemas, Leszczyński presented a film that stood out with its poetic atmosphere, quiet reflection, and deep connection with nature.

The stunning landscapes we see in the film were not the Bieszczady Mountains, as often believed, but the picturesque surroundings of Bodzanów, Czarna Białostocka, and even Turkmenistan (the ancient ruins of Merv near the city of Mary).
Axiliad became a major success, earning Leszczyński the Golden Lions at the Gdynia Film Festival and two awards at the Berlin International Film Festival.

❓ Today, in the 21st century, does the journey and quiet rebellion of Jan Pradera — the film’s protagonist and a symbolic alter ego of Stachura — still resonate as powerfully as it did at the time of its premiere?
We’ll find out on November 21 during a special screening organized by DKF Faktor Berliński.

📆 November 21 | 7:00 PM
📍 OKO, 75 Grójecka Street
❗️Free admission❗️

🎬 Recommended for audiences aged 15+

Co-financed by the Polish Film Institute

♿ ACCESSIBILITY:
▪️ Film with an induction loop
▪️ Barrier-free restroom available in the building
▪️ Changing table in the restroom
▪️ Hearing protectors available for loan
▪️ Venue equipped with a To Tu Point system
▪️ At OKO’s reception: induction loop and magnifying glass available
▪️ The concert hall is located in the building at 75 Grójecka Street. Access is via stairs — there is no elevator.
Visitors using wheelchairs can enter through the rear entrance equipped with a stair lift.
A doorbell is located at the entrance — if you need assistance, please ring, and our staff will help you enter the building.
▪️ Guide and assistance dogs are welcome
▪️ Due to ongoing roadworks in the area, please check current access information at link

👉 If you require additional accessibility support, please contact the Accessibility Coordinator:
Martyna Owczarek
📧 martyna.owczarek@oko.com.pl | 📞 +48 512 451 842

👁 SENSITIVE CONTENT:
▪️ Themes of depression, loneliness, and existential suffering
The film explores inner crisis, emptiness, and a search for meaning.
▪️ Self-destructive / suicidal motifs
References to intense emotions and destructive thoughts, portrayed symbolically and poetically.
▪️ Substance use / alcohol
Scenes depicting alcohol consumption and related behavior.
▪️ Strong emotional tension
A psychologically intense narrative filled with reflection on life and human condition.
▪️ Death (symbolic and existential motif)
The film meditates on mortality and the passage of time, presented in a metaphorical rather than literal way.