"Wood Wood Wood – Nothing’s Ever Good" – performans Christiane Huber

"Wood Wood Wood – Nothing’s Ever Good" to performans, w którym drzewa Puszczy Białowieskiej na polsko-białoruskim pograniczu stają się żywym archiwum tłumionych historii. Słoje drzew, niczym płyty gramofonowe, zapisane są zarówno romantycznymi opowieściami o idylli lasu, jak i mrocznymi tonami.

To, co wydarza się w puszczy, nie znika z pamięci – zapisuje się w żywej tkance lasu.

Głosy wysiedleńców, zwierząt i badaczy tego miejsca wybrzmiewają z przeszłości i teraźniejszości. Performerzy podążają za ich echem, snując opowieści o kolejnych najazdach, przesuwających się granicach, przemocy wobec Żydów i partyzantów w czasach niemieckiej okupacji, o polowaniach na ludzi i zwierzęta, a także o dzisiejszej rzeczywistości tego krańca Europy.

W centrum wydarzenia jest DJ przy konsoli, który miksuje i zapętla przeszłość z teraźniejszością. Dźwiękowe archiwum staje się głosem ideologii, mechanizmów wykluczenia i ciągłości przemocy – a jednocześnie przypomnieniem niezmiennej roli puszczy jako miejsca schronienia dla roślin, zwierząt i ludzi.

Koncepcja i reżyseria: Christiane Huber
Zespół: Magda Kupryjanowicz & Sarah Israel (koncepcja i dramaturgia, tekst), Robert Keil (scenografia), Pascale Martin (kostiumy), Dana von Suffrin (tekst), Tatsiana Zamirovskaya (tekst), Małgorzata Biela, Amie Georgson Jammeh, Maria Hafner, Aleksandra Matlingiewicz (obsada), Marcin Lenarczyk (dźwięk na żywo), Pola Dobler (kompozycja & aranżacja chóralna), Rainer Ludwig (światło), Rat & Tat Kulturbüro (zarządzanie produkcją artystyczną), Simone Lutz (PR), Eunjin Yoo (asystentka), Sven Zellner (zdjęcia & dokumentacja), Moritz Appich (projekt graficzny), Florian Limmer (technik oświetlenia), Nicholas Brown (technik dźwięku).
Produkcja: Christiane Huber we współpracy z Münchner Kammerspiele.

Christiane Huber
Christiane Huber jest artystką, performerką i reżyserką. Studiowała psychologię w Monachium oraz sztuki piękne i sound art na Bard College w Nowym Jorku. Jej praktyka artystyczna rozwija się w obszarze teatru, performansu, dźwięku, instalacji i filmu, często splatając kwestie społeczno-polityczne z formami artystycznymi. Jej prace powstają w wyniku dogłębnych badań, które przekształcają się w artystyczne interpretacje. Niektóre zaczynają się od lokalnych historii, a następnie rozgałęziają się, tworząc regionalne i międzynarodowe powiązania.
Jej obecne projekty dotyczą granic, wojny, przemocy, traumy międzypokoleniowej, a przede wszystkim milczenia i pominięć w dotyczących ich narracjach. Od 2018 roku tworzy archiwum historii ustnej dotyczące pracy przymusowej pod okupacją nazistowską. Ostatnio jej badania zaprowadziły ją do Białowieskiego Parku Narodowego i do współpracy z polskimi artystami, a także wielu wizyt i rozmów na pograniczu polsko-białoruskim.

Wstęp na podstawie bezpłatnych wejściówek, pobierz bilet >> link