Nie ma takiej ulicy – propaganda i cenzura w krajobrazie miasta

Każde miasto składa się z elementów topograficznych, które muszą zostać nazwane, by mogły być odnalezione. Nazwy te tworzą oblicze miasta w umysłach mieszkańców i przybyszów. Niegdyś powstawały zazwyczaj spontanicznie i opisywały charakterystyczne cechy (jak ulica Długa) albo funkcję (na przykład ulica Targowa).

Wraz z wejściem miast w epokę planowej rozbudowy i rozwoju ich włodarze zdali sobie sprawę z wagi utrwalania prestiżu władzy nie tylko za pomocą wykwintnych i najczęściej monumentalnych form architektonicznych i urbanistycznych, ale także – odpowiedniej ich lokalizacji oraz nazewnictwa. Tak oto rozpoczął się „kabaret uliczny”: wraz z każdą zmianą władz metamorfozie ulegał krajobraz miasta, przekształcano też stosowane nazewnictwo.
Warszawa nie jest wyjątkiem, a zniszczenia wojenne i późniejsza odbudowa stały się tu pretekstem do gruntownego przetasowania i przemianowania struktury miejskiej. Stolica została polem wielkiego eksperymentu ideologicznego, czego wyrazem między innymi było nadawanie nazw odtwarzanym i nowo powstającym elementom miasta, a także umiejscowienie tych obiektów i ich hierarchia.

Władze PRL-u postanowiły podporządkować Warszawę propagandzie. Całą swoją strukturą miała ona opowiadać historię zgodną z wersją uznaną przez partię rządzącą i legitymizować nowe porządki.

Co PRL starał się ukryć, a co wyeksponować w mieście? Czy „stare” można było całkowicie przykryć „nowym”? O tym, w jaki sposób to się odbywało i jaki miało wpływ na dzisiejszą Warszawę, będzie można dowiedzieć się podczas specjalnego spaceru, który poprowadzi doświadczony warszawski przewodnik – Radosław Głowacki.

prowadzenie: Radosław Głowacki
czas: 26 listopada (sobota), godz. 11.00–14.00
miejsce zbiórki: pl. Piłsudskiego, przed Grobem Nieznanego Żołnierza

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach: spacer