Anonymous - opera Rafała Ryterskiego

MIEJSCE: Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, ul. Okólnik 2
Studio S1 (najniższe piętro budynku)

SPEKTAKLE
20 maja 19:00 (Noc Muzeów)
21 maja 19:00 (Multimedialna Majówka)

WSTĘP WOLNY - LICZBA MIEJSC OGRANICZONA
REZERWACJE MIEJSC prosimy wysyłać na adres anonymous.rezerwacje@gmail.com. W treści maila prosimy o podanie imienia i nazwiska oraz liczbę rezerwowanych miejsc (maksymalnie 3).

Anonymous
opera na 4 aktorów, zespół instrumentalny, elektronikę i wizualizacje

AUTORZY
Muzyka i reżyseria - Rafał Ryterski
Wizualizacje - Systemy narracyjne (Zuzanna Kołodziej, Aleksandra Ołdak, Jakub Wróblewski)
Reżyseria dźwięku - Przemysław Kunda, Remigiusz Czechowicz, Jakub Niedźwiedź
Dyrygent - Nadim Husni

Plakat - Magdalena Biernat-Białek
Opieka artystyczna - prof. Barbara Okoń-Makowska

SOLIŚCI
Ania - Monika Łopuszyńska
Maciej - Karol Skwara
Barbara - Aleksandra Spyra
Tomasz - Piotr Wątroba

INSTRUMENTALIŚCI
Flet - Anita Kander-Marchewka
Klarnet - Mateusz Rajkowski
Fagot - Bernard Łasecki
Saksofon - Jakub Muras

Trąbka (nagranie) - Kamil Zwoliński
Puzon - Norbert Celian

Akordeon - Przemysław Wojciechowski
Gitara elektryczna - Kostek Szemraj
Fortepian - Anna Chmielińska
Perkusja - Tamara Kurkiewicz

Skrzypce - Agata Krystek
Altówka 1. - Gilberto Bautista Ortiz
Altówka 2. - Radosław Jarocki
Wiolonczela - Olga Chwaszczewska
Kontrabas - Anna Bator

"Traktuj swoje hasło jak szczoteczkę do zębów: nie pozwól go używać nikomu i wymieniaj na nowe co sześć miesięcy."
Clifford Stoll, amerykański pisarz i astrofizyk

"Potrzebuję rozmowy. Ale nie potrafię rozmawiać".
Cruz próbował poradzić - jak zacząć konwersację, jak okazać zainteresowanie ludźmi. Tyler Clementi odpowiedział ponownie: "Googlowałem to z jakiś milion razy. Znam zasady gry." - Ian Parker, "Story of a Suicide"

"Jestem profetą. Jestem kłamcą" - David Bowie, "Heat"

22 września, wieczór. Tyler Clementi opuszcza swój pokój w akademiku, kupuje jedzenie ze stoiska znajdującego się na kampusie uczelni, po czym zmierza w kierunku mostu George’a Washingtona. O 20:42 zamieszcza post na Facebooku „Jumping off the gw bridge sorry”.

Historia ta ma swój początek jednak o wiele wcześniej. 19 września Tyler prosi swojego współlokatora o to, by wyszedł wieczorem. Ravi - bo tak nazywał się ów współlokator - w obawie przed złodziejami zostawia jednak włączoną kamerę internetową. Przyłapuje tym samym Clementiego na intymnej sytuacji z innym mężczyzną, a transmisję wideo udostępnia innym. Sytuacja powtarza się 21 września, jednakże tym razem Ravi zostaje zdemaskowany, gdyż Clementi zauważa post na Twitterze, w którym współlokator nawołuje do oglądania transmisji na żywo. Tylera cała sytuacja dotyka tak głęboko, że postanawia popełnić samobójstwo.

Przypadek Tylera jednakże nie jest treścią opery Anonymous. Jest on tylko punktem wyjścia, z którego wywiedzione zostało całe libretto. Anonymous to historia czterech postaci - Ani, Barbary, Macieja i Tomasza, których - pomimo różnic kulturowych, środowiskowych czy społecznych - łączy jedna rzeczywistość wirtualna: internet. Medium to przez każdego bohatera jest używane nieco inaczej: dla jednych to tylko środek komunikacji, dla innych przestrzeń do wyrażania siebie, a dla niektórych internet jest rozszerzeniem rzeczywistości. W Anonymous jednak postaci zapominają o ważnym fakcie - przepustowości danych, o niemieszczeniu się komunikacji niewerbalnej w strukturze zerowo-jedynkowej. Bohaterowie opery Anonymous czują się bezkarni i anonimowi, zapominają o granicach dobrego smaku i kultury osobistej. Występuje u nich internetowy efekt odhamowania, polegający na braku odczuwania ograniczeń - hamulców charakterystycznych dla kontaktów bezpośrednich. To z kolei prowadzi do nieuchronnej konfrontacji każdej z postaci ze swoją naturą.

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach: teatr