Arkadiusz Karapuda i Dawid Szafrański w Galerii XX1 | wernisaż

Arkadiusz Karapuda
FRAGMENTY

Dawid Szafrański
Podgląd

Serdecznie zapraszamy na wernisaż 6 lutego 2018 r. o godz. 18.00

Galeria XX1
Al. Jana Pawła II 36, 00-141 Warszawa, link
Wystawy czynne do 2 marca, wt., śr., pt. 11.00-17.00, czw. 13.00-19.00, sob. 11.00-15.00

Arkadiusz Karapuda – ur. w Żyrardowie (1981). Studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (2002–2007). Dyplom z wyróżnieniem rektorskim w pracowni prof. Marka Sapetto (2007). Zajmuje się przede wszystkim malarstwem, badając relacje pomiędzy umownością a iluzją w obrębie szeroko rozumianej problematyki przestrzeni i miejsca. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2005, 2014) i laureat Nagrody Marszałka Województwa Zachodnio-pomorskiego na 24 Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (2012). Prowadzi Pracownię Rysunku na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie. Prodziekan ds. nauki i badań naukowych w macierzystej jednostce, w kadencji 2016-2020.

Na pierwszy rzut oka przedstawiany cykl prac Arkadiusza Karapudy wydaje się abstrakcją geometryczną. Jednak bystrzejszy widz szybko się zorientuje, że to wyłącznie wstępna, złudna ocena. Przedstawiane bowiem przez autora przedmioty już na poziomie wyboru motywów prezentują ostentacyjnie intelektualne postrzeganie rzeczywistości. Potwierdza się to następnie w kontinuum koncepcji, w układzie geometrycznie identycznych sekwencji, gdzie fragmenty układają się w całości, w symetrii poszczególnych ogniw zbioru, tak że w sumie całość cyklu okazuje się niewątpliwie abstrakcją geometryczną, ale złożoną z podpatrzonych w otaczającym świecie detali. Mamy do czynienia z fragmentaryzacją, lecz przeprowadzoną metodycznie, wybiórczo i kompleksowo.
W prezentowanym cyklu za każdym wyjętym przez malarza z kontekstu urywkiem kryje się rzecz, której jest on, czy być mógłby, niewielką częścią; za fragmentem kryje się całość pozostająca niewiadomą, niepewną, choć domyślną. Autor tak dobiera swoje motywy, by ich przedłużenie poza krawędzią płótna nie było oczywiste, by stanowiło swego rodzaju zagadkę, jak wszystko, co ukryte poza zewnętrzem, by budziło w widzu wątpliwości, doprowadzało go do domysłów i poszukiwań i nigdy nie dawało całkowitej pewności co do pełnego rozwinięcia intencji autora.
Przyglądając się Fragmentom, dostrzegamy ich wysmakowaną geometrię, symetrię, rytmy i moduły, wyszukany koloryt, nietypowo zestawiany, (mono)chromatyzmy, odcienie, obserwujemy zastygłe, jak przystało na bohaterów tych płócien, cienie i światła, podziwiamy zniuansowanie powierzchni, ruchu pędzla, obecność zróżnicowanej faktury, dyskretnych impastów, linearność i bryłowatość, i całą grę przestrzeni, która wielokrotnie zaskakująco wprowadza nas w błąd. To nie jest proste malowanie, to dogłębnie przemyślany zamysł, wyważenie konstrukcji i refleksji, świadomość każdego efektu, to drobiazgowe dopieszczanie Fragmentów i fragmentów. To intelektualne mistrzostwo koncepcji i warsztatowe mistrzostwo wykonania.
Przy całkowicie poważnym traktowaniu sztuki i kierujących nią idei artystycznych i pozaartystycznych, w malarstwie Karapudy jest wiele przewrotności. Artysta każe się nam domyślać rzeczy najważniejszej: całej reszty. Reszty? Bagatela! Wszystkiego.
(Krzysztof Lipka, „Czego jestem fragmentem?")

------------------------------------------------------------------------------------------

Dawid Szafrański, ur. 1980 w Gorzowie Wielkopolskim. Studia na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu w latach 2001-2006. Dyplom z wyróżnieniem na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych, obecnie pracuje jako Adiunkt w 7 Pracowni Rzeźby na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu /kierownik pracowni prof. Jacek Jagielski /. W 2013 zrealizował pracę doktorską pt.: „Obiekt i obraz ruchomy – wzajemne przenikanie się obszarów a przestrzeń publiczna” /promotor – prof. Jacek Jagielski, recenzenci – prof. Sławomir Brzoska, prof. Ryszard Ługowski/. Realizowane prace i działania obejmują obszar społeczno-socjologiczny oraz problematykę współczesnych mediów. Zajmuje się rzeźbą, instalacją i video art.
Kurator i aranżer wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych, organizator plenerów, warsztatów, członek Brygady Pigmaliona, Komisarz Studenckiego Biennale Małej Formy Rzeźbiarskiej im. prof. Józefa Kopczyńskiego /2015, 2017/. Laureat Medalu Młodego Pozytywisty – 2012. Założyciel i kurator Galerii Sztuki Współczesnej Magiel w Wielichowie – 2016. Obecnie mieszka i pracuje w Wielichowie i Poznaniu.

W realizowanych przeze mnie pracach artystycznych interesują mnie relacje między rzeczywistością, w której funkcjonujemy z obiektami, przedmiotami, znakami, a światem wirtualnym w którym wysuwam na pierwszy plan obraz ruchomy i jego ewolucję. Tworzone przeze mnie obrazy, kreowane sytuacje i anektowaną przestrzeń opieram na wspólnych kontekstach rzeczywistości świata mediów i ich relacji z człowiekiem. Realizowane przeze mnie obrazy wideo są dla mnie przestrzenią godną eksploracji zestawianą z obiektami realnymi. Jednocześnie przestrzenie ruchomego obrazu w odpowiednim zestawieniu treści stają się uzupełnieniem przestrzeni, w której są prezentowane. Granice ekranu − odtwarzanych projekcji nie ograniczają się tylko do wyznaczonych czterech linii tworzących kształt prostokąta, czy inny kształt. Wnętrze ekranu to świat, który podpowiada nam nasza wyobraźnia, oraz adaptacja języka obrazu ruchomego.
(Dawid Szafrański)

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach: wystawa