Korzystasz z Internet Explorera 8 (lub starszego...)! W związku z tym: - ta strona będzie prawdopodobnie wyświetlać się nieprawidłowo, - najwyższy czas na aktualizację lub zmianę przeglądarki! ;)
reklama
reklama
Demoniczna Japonia. O duchach i demonach wczoraj i dziś
Od najdawniejszych czasów Japonię zamieszkują nie tylko ludzie, ale i demony, duchy, bóstwa, potwory czy też zwierzęta obdarzone magicznymi mocami. Ten niezwykle barwny i bogaty panteon zabawia się straszeniem i oszukiwaniem ludzi na najróżniejsze sposoby, ale też zdarzało się, że obdarzał ich pouczeniami i różnymi korzyściami. Duchy czy demony zarówno pojawiają się w miastach czy wioskach, wśród siedzib ludzkich, jak i zamieszkują lasy i górskie ostępy, wyłaniają się z rzek i mórz. W piśmiennictwie japońskim opowieści o istotach nadprzyrodzonych pojawiają się już ponad 1000 lat temu, a trochę później zaczęły powstawać ilustrowane zwoje przedstawiające niezwykłe wydarzenia i postaci. Współcześnie te wszystkie niezwykłe istoty określane są zbiorczo słowem yōkai. Były wśród nich także przedmioty, gdyż wierzono, że rzeczy takie jak sprzęty domowe, naczynia czy instrumenty, jeśli przetrwały wiele lat, zyskiwały dusze i zaczynały żyć własnym życiem jako tsukumogami. Lisy, kitsune, i jenoty, tanuki, żyjące w lasach, znane były z tego, że uwielbiały zwodzić ludzi i nawet rywalizowały ze sobą, kto lepiej oszuka człowieka. Jedne i drugie umiały zmieniać postać, co wykorzystywały do swoich niecnych rozrywek. W okresie Edo (1600–1868) powstawały liczne kaidan, czyli opowieści grozy. Bardzo popularne były nocne spotkania poświęcone snuciu stu opowieści, czyli hyaku monogatari, poświęconych, oczywiście, duchom i niezwykłym wydarzeniom. Twórcy drzeworytów w tym okresie również bardzo chętnie przedstawiali, i nawet sami wymyślali najróżniejsze yōkai. Wszystkie te opowieści i wizerunki są chętnie wykorzystywane również dziś, przez rysowników komiksów czy w filmach animowanych i horrorach.
Dr Anna Zalewska - adiunkt w Katedrze Japonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Absolwentka Japonistyki UW, odbyła studia na uniwersytetach: Gakugei Daigaku w Tokio, Hokkaidō Daigaku w Sapporo i na Uniwersytecie Kiotyjskim. Zajmuje się japońską literaturą klasyczną i buddyjską oraz kulturą tradycyjną: kaligrafią (Kaligrafia japońska. Trzy traktaty o drodze pisma, 2015) i drogą herbaty (Sen Sōshitsu, O duchu herbaty, przekład, 2007), tłumaczy na język polski klasyczną poezję tanka (Zbiór z Ogura – po jednym wierszu od stu poetów, 2008), współczesną literaturę japońską (Kawakami Hiromi, Sensei i miłość, 2013, i Pan Nakano i kobiety 2012) i farsy kyōgen (Siewki, Bóg szczęścia, 2014).
To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach:
wykład
reklama
Inne wydarzenia / informacje / polecane miejsca w Warszawie