Solarium Nowego Teatru: Krzysztof Bagiński // Solarium of Nowy Teatr

// english version below //

Kalejdoskop 3
Krzysztof Bagiński
Solarium Nowego Teatru
☀️ 5 sierpnia 20:00 wernisaż
☀️ 6-21 sierpnia, 15:00-22:00
Wstęp wolny

W nowej pracy Krzysztofa Bagińskiego smutek przemijania jest uczuciem, w którym warto się zanurzyć. Dla Solarium Nowego Teatru artysta stworzył wideoinstalację, w której z dokumentalną wnikliwością przygląda się ruchowi lalek z archiwum warszawskiego Teatru Baj.
Zadania aktorskie i improwizacje lalek wytwarzają niejednoznaczną choreografię. Gesty, interakcje i momenty zatrzymania formują się w dziwny taniec, pantomimę, a nawet rytuał. Za pomocą szerokich kadrów artysta odkrywa, zazwyczaj ukryte w ciemności, kulisy. Ujawnia magię – między innymi w relacji aktorów i lalek. Więź pomiędzy nimi, z pewnością, jest jednym z osobnych tematów pracy. Bagiński komponuje filmowy świat ze zręcznego performansu lalkarzy oraz tekstów prozatorskich i poetyckich, które – nawet jeśli nie bezpośrednio obecne w wideo – przywołują literacką aurę ich autorek. Za pomocą tego gestu opowiada o emocjach trudnych i nieprzystających do zwyczajowego wyobrażenia o publiczności teatru lalek.
W opowiadaniu historii Bagiński korzysta z metody Bruce’a Naumana, inspirując się jego pracą "Clowns torture". Podobnie jak Nauman, artysta każe swoim bohaterkom i bohaterom w nieskończoność przeżywać na ekranach silne emocje. Ale obrazy, które pojawiają się w jego pracy mogą przywodzić na myśl także (być może wbrew intencji) ślady najbardziej samotnego chłopca literatury, „Małego księcia" czy XIV-wiecznego emo-poematu „Roman de la Rose".
Czy w tych małych performerkach autor widzi (małego) siebie? Jaką historię lalki mają opowiedzieć za artystę? Jaką emocję przeżyć? Niezależnie od zamiaru artysty, jego lalki są nie tylko medium artystycznym, ale być może także obiektami potrafiącymi ustanawiać połączenia między duchami - czytać w myślach i dawać ciało cudzym sercom.

Krzysztof Bagiński jest artystą, filmowcem i producentem muzycznym działającym w obszarze filmu, dźwięku i performance. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz na Dutch Art Institute. Bagiński jest współzałożycielem i członkiem kolektywu Kem, gdzie skupia się na dźwięku oraz organizacji wydarzeń i imprez. Współtworzy też „W Brzask", cykl koncertów eksperymentalnych w ogrodach Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w warszawskiej Królikarni.

Kurator: Michał Grzegorzek
Produkcja: Joanna Manecka
na zdjęciu Róża, lalka autorstwa Andrzeja Dworakowski ze spektaklu „Słoń i kwiat".

----------

Kaleidoscope 3
Krzysztof Bagiński
Solarium of Nowy Teatr
☀️ 5.08, 20:00 - opening
☀️ 6-21.08, 15:00-22:00
free entry

In Krzysztof Bagiński’s latest work, the sadness of impermanence is a feeling worth immersing ourselves in. The video installation created for Solarium of Nowy Teatr examines the movement of puppets from the archives of Baj Theatre in Warsaw — closely and with an almost documentary approach.
Acting tasks and improvisations performed by the puppets generate an ambiguous choreography. Gestures, interactions and moments of stillness form a strange dance, a pantomime, a ritual even. Wide shots reveal the wings of backstage, usually obscure and hidden in the darkness. The artist reveals the magic of puppet performances, like the relation between puppets and puppeteers. The bond between them is certainly one of the several individual themes of the piece. Bagiński composes his cinematic world using the skillful puppeteer performance and texts of prose and poetry which, even if not present in the piece as such, evoke the literary aura of their authors. With this gesture, the artist introduces difficult emotions, ones that might not be associated with the common idea of puppet theatre audiences.
Bagiński’s storytelling is inspired by Bruce Nauman’s methods, and especially by his work, Clowns torture. Just as Nauman, Bagiński creates a situation for his protagonists where they have to continuously go through extreme emotions on-screen. However, the images might also resemble (perhaps not as the artist intended) traces of the most lonely little boy in literature history, the Little Prince, or the 14th-century emo poem Roman de la Rose.
Does the artist see himself (his little self) in these little performers? What story can they tell on his behalf? What emotions can they experience for him? Regardless of the artist’s intentions, his puppets are not only an artistic medium. Perhaps they are also objects capable of establishing interconnections between ghosts — read minds and give their bodies to the hearts of others.

Krzysztof Bagiński is a Warsaw-based artist, filmmaker and music producer working across film, sound and performance. He studied at the Academy of Fine Arts Warsaw and at the Dutch Art Institute. Baginski is a co-founder and member of Kem collective, where he is responsible for organizing parties and musical events. He also co-curates "W Brzask" (At Dawn), a series of experimental music concerts in the gardens of Xawery Dunikowski Museum of Sculpture in Warsaw.

Curator: Michał Grzegorzek
Production: Joanna Manecka
Rose on the photo is actually a puppet made by Andrzej Dworakowski for the performance „Słoń i kwiat".

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Mokotów lub w kategoriach: wystawa po angielsku