Korzystasz z Internet Explorera 8 (lub starszego...)! W związku z tym:
- ta strona będzie prawdopodobnie wyświetlać się nieprawidłowo,
- najwyższy czas na aktualizację lub zmianę przeglądarki! ;)

reklama
reklama

Oczy, uszy duszy

Oczy, uszy duszy
📅 Data rozpoczęcia: piątek, 2 grudnia 2022

⌚ Godzina rozpoczęcia: 17:00

📅 Data zakończenia: niedziela, 4 grudnia 2022

📌 Miejsce: Warszawa - Mokotów, Nowy Teatr, Międzynarodowe Centrum Kultury, Madalińskiego 10/16 (pokaż na mapie)

Wydarzenie dostępne dla osób z niepełnosprawnością (ruchową lub inną - szczegóły w opisie)

Szczegółowy opis poniżej ⬇️


Mówię, nikt nie rozumie:
Widzę, oni nie widzą!
(…)
Czucie i wiara silniej mówi do mnie (…)
(Adam Mickiewicz, „Romantyczność")

Instalacja performatywna będąca wynikiem półrocznej pracy pedagożek teatru - Heleny Świegockiej i Anny Rochowskiej - z młodzieżą z dwóch warszawskich ośrodków:
Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Słabowidzących im. Zofii Galewskiej oraz Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Głuchych im. Jana Siestrzyńskiego.
Do współpracy zaproszeni zostali również artyści Małgorzata Wrzosek i Marek Idzikowski.

Romantyzm to epoka, która podkreślała indywidualizm jednostki, jej wyjątkowość, a jednocześnie dążyła do utrzymania jedności narodu, wzmacniała tożsamość kulturową i solidarność społeczeństwa polskiego. Indywidualizm szedł w parze ze wspólnotowością, różnice z podobieństwami, bunt i sprzeciw z dążeniem do pokoju i równości. Dysharmonia prowadząca do harmonii.
W jakim punkcie historii jesteśmy w 200 lat po opublikowaniu manifestu polskiego Romantyzmu – „Ballad i romansów" Adama Mickiewicza? Na ile sztuka może jeszcze być tą twórczą siłą zdolną do przeniknięcia „jądra natury” i „tajemnic serca”, o których mówił Maurycy Mochnacki?

Podczas warsztatów prowadzonych w szkołach od maja do października, próbowaliśmy odczytać mickiewiczowskie „Ballady i romanse" na nowo. Sprawdzaliśmy, jak te romantyczne teksty rezonują w nas dzisiaj, co znaczą? Jak szekspirowskie „oczy duszy” patrzą na nas teraz?
W listopadzie wraz z obiema grupami przenieśliśmy się do przestrzeni teatru, by poszukać między nami powiązań, punktów stycznych, zastanowić się nad pojęciem wspólnoty i wspólnotowości.

Kim jestem?
Co to w ogóle znaczy, że jestem?
Z czym przychodzę? Co chcę przekazać dalej? Co chcę zostawić?
Jak smakuje Miłość?
Wspólnie podjęliśmy próbę stworzenia świata, który wyrasta z ziarna „czucia i wiary”.
I do tego świata Cię zapraszamy. Przyjdź, poczuj i współtwórz go z nami dalej.

Koncepcja projektu: Helena Świegocka
Opieka merytoryczna i prowadzenie warsztatów: Anna Rochowska, Helena Świegocka
Koncepcja wizualno-dźwiękowa i dramaturgia instalacji performatywnej: Marek Idzikowski, Anna Rochowska, Helena Świegocka, Małgorzata Wrzosek
Koordynacja projektu: Maria Kilińska

Wstęp wolny
Świetlica Nowego Teatru
Instalacja czynna:
2 grudnia 17:00-20:00
3, 4 grudnia 12:00-20:00

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Mokotów lub w kategoriach: teatr inne
reklama

Inne wydarzenia / informacje / polecane miejsca w Warszawie

reklama
📱 Kanał nadawczy 📱