Korzystasz z Internet Explorera 8 (lub starszego...)! W związku z tym: - ta strona będzie prawdopodobnie wyświetlać się nieprawidłowo, - najwyższy czas na aktualizację lub zmianę przeglądarki! ;)
Tytuł Dychotomia barw odnosi się do dwoistości rozumienia funkcjonowania koloru w przestrzeni społecznej. Z jednej strony istnieje bardzo długa tradycja związana z symbolicznym postrzeganiem barw, z drugiej zaś – ruchy artystyczne drugiej połowy XIX i początku XX wieku, eksperymenty barwne związane z doświadczeniami prowadzonymi w Bauhausie czy rozwijająca się psychologia rzuciły zupełnie inne światło na to, jak barwa wpływa na odbiorcę.
Artystka całkowicie odrzuciła budowanie treści w obrazie, a swoją uwagę przeniosła na kolor i jego określone możliwości tworzenia wartości plastycznych. Obrazy Wolskiej są pełne mocnych barw, takich jak soczysta żółcień, czerwień, błękit i kobalt, dopełnianych kolorami pochodnymi: fioletem, różem, zielenią, pomarańczem. Prace te wręcz krzyczą kolorem i wywierają silny wpływ na widza. Czasem na obrazach pojawia się pozioma linia. Nie ma ona jednak już charakteru horyzontu, raczej świetlnej lub ciemnej plamy, bo kolor, jego gęstość, przenikanie oraz rytm uderzeń pędzla stanowią, według artystki, wystarczający i całkiem autonomiczny rodzaj ekspresyjnej narracji.
Wydarzenie z tłumaczeniem na PJM.
To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach:
spotkaniewystawa
reklama
Inne wydarzenia / informacje / polecane miejsca w Warszawie