Przekraczanie granic malarstwa

„Malarstwo to sytuacja” — zanotował Jan Cybis. Jeżeli tak jest, to jak ową „sytuację” moglibyśmy scharakteryzować? Czy jest ona niepowtarzalna, bowiem ma miejsce w każdym pojedynczym akcie malowania? Czy może malarstwo — jako dziedzina sztuki — samo jest sytuacją, w której się znajdujemy? Opisanie tej sytuacji oznaczałoby opisanie samego malarstwa: nie jego kondycji czy aktualnego stanu, ale nas samych w malarskiej sytuacji. Dobrze jednak wiemy, że opis przychodzi po doświadczeniu, samo wydarzenie pozostaje nieuchwytne — możemy je sobie wyłącznie przedstawić. Radzimy sobie z tą sytuacją, starając się ją przekroczyć tam, gdzie grunt pod nogami będzie bardziej pewny. „Wszystko w moim malarstwie jest rozorane. Trudno po tym chodzić́” — pisze Cybis. Ale czy próba przekroczenia granic malarskiej sytuacji nie podtrzymuje jej trwania? I czy mamy tu wciąż do czynienia z tym, co Laurent Wolf nazwał walką malarstwa z obrazem?

prowadzenie: dr hab. Monika Murawska, dr hab. Mateusz Salwa, dr Piotr Schollenberger

Wydarzenie towarzyszy wystawie „Co po Cybiesie?”
wstęp wolny

Monika Murawska — doktor habilitowana, absolwentka filozofii i historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, obecnie adiunkt na Wydziale Sztuki Mediów ASP w Warszawie. Jest trzykrotną stypendystką Rządu Francuskiego. Tłumaczy z języka francuskiego, jest także autorką książek: Problem innego (2005) i Filozofowanie z zamkniętymi oczami (2011), Jean Renoir — malarz kadrów (2012) oraz licznych artykułów na temat fenomenologii sztuki.

Mateusz Salwa — doktor habilitowany, adiunkt w Zakładzie Estetyki Instytutu Filozofii UW; współpracuje z Katedrą Kulturoznawstwa SWPS Uniwersytetu Humanistyczno-społecznego oraz Instytutem Badań Przestrzeni Publicznej ASP w Warszawie. Opublikował m.in. Iluzja w malarstwie. Próba filozoficznej interpretacji (2010) oraz Estetyka ogrodu. Między sztuką a ekologią (2016); zajmuje się również przekładami, głównie z języka włoskiego. Obszary jego zainteresowań to współczesna estetyka, nowożytna i nowoczesna teoria sztuki oraz estetyka przyrody i krajobrazu.

Piotr Schollenberger — dr filozofii, adiunkt w Zakładzie Estetyki Instytutu Filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. Jego zainteresowania badawcze dotyczą fenomenologii, estetyki fenomenologicznej, filozofii sztuki i współczesnej teorii sztuki. Jest autorem książki Granice poznania doświadczenia estetycznego (Wydawnictwo Naukowe Semper, Warszawa 2014) i współredaktorem pracy Fenomen i przedstawienie. Francuska estetyka fenomenologiczna. Założenia/zastosowania/ konteksty (IFiS PAN, Warszawa 2012), a także Aktualność estetyki Kanta (Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 2016).

---
fot. Marek Krzyżanek

To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach: wykład