Retrospektywa Jill Godmilow - pokazy filmów i dyskusje

Legenda amerykańskiego niezależnego kina dokumentalnego Jill Godmilow po raz pierwszy pokaże swoje najważniejsze filmy w Polsce. Kwietniową retrospektywę otworzy spóźniona o przeszło 
30 lat polska premiera jej niezwykłego, eksperymentalnego filmu poświęconego „Solidarności” - „Daleko od Polski” (1984).


Program
:

25 kwietnia 2015

17.30 - „Antonia. Portret kobiety” (1974)

19.00 - „Daleko od Polski” - premiera (1984)

Po projekcji dyskusja „30 lat po ‘Far from Poland’” z udziałem Jill Godmilow i jej gości 



26 kwietnia 2015

17.30 - „Ogień nie do ugaszenia” (1969), reż. Harun Farocki 

18.00 - „Czego uczy Farocki” (1998)

19.00 - „Roy Cohn/Jack Smith” (1995)

Po projekcji dyskusja o eksperymencie zaangażowanym z udziałem Jill Godmilow, Magdaleny Mosiewicz i Jakuba Mikurdy



27 kwietnia 2015

19.00 - „Czekając na księżyc” (1987)

Po projekcji reżyserka odpowie na pytania publiczności


Jill Godmilow to amerykańska reżyserka filmów niezależnych. Była nominowana do Oscara za film dokumentalny „Antonia: Portret kobiety” (1974) o Antonii Brico - pierwszej kobiecie-dyrygentce w historii, wygrała festiwal filmowy w Sundance filmem fabularnym „Czekając na księżyc” (1987) o związku Gertudy Stein i Alice B. Toklas. Jest wybitną teoretyczką gatunku non-fiction, obecnie profesor emerita wydziału Filmu, Telewizji i Teatru University of Notre Dame. Będzie to pierwsza wizyta reżyserki w Polsce po ponad trzech dekadach nieobecności.

Jill Godmilow przyjechała do Polski w 1980 roku, by kręcić swój film „Z Jerzym Grotowskim. Nienadówka”. Rok później sfilmowała jeden z jego parateatralnych eksperymentów, udokumentowany w filmie „Czuwanie”. Już w czasie sierpniowych strajków zrodził się pomysł nakręcenia filmu o Solidarności. Jednak gdy w Nowym Jorku udało jej się zorganizować ekipę filmową i pieniądze na produkcję, ówczesne polskie władze odmówiły jej wizy wjazdowej. Nie zrażona tym, swój film o Solidarności nakręciła w Nowym Jorku.

W ten sposób powstał jeden z najbardziej nowatorskich formalnie dokumentów w historii, łączący wiele gatunków i chwytów filmowych: paradokument z sitcomem, melodramat z komentarzem ekspertów, inscenizację (reenactment) z materiałem znalezionym (found footage). Tematem filmu było w istocie pytanie o to, na czym polega zaangażowanie artysty, na ile może on wiernie reprezentować rzeczywistość i czy w ogóle istnieje jedna, obiektywna historia „Solidarności”? Jest wręcz niebywałe, że tak niezwykły film przez 30 lat żył własnym festiwalowym i akademickim życiem poza Polską i nigdy nie został zaprezentowany polskiej publiczności.

Polityczne zaangażowanie, performatywny wymiar sztuki i działalności publicznej 
oraz kwestia płci to najważniejsze motywy twórczości Jill Godmilow. W ramach retrospektywy, oprócz trzech wspomnianych filmów, pokażemy także: „Czego uczy Farocki” (1998) - odtworzenie filmu „Ogień nie do ugaszenia” Haruna Farockiego z 1967 roku oraz „Roy Cohn/Jack Smith” (1994) – reinterpretację performansu Rona Vawtera, który mistrzowsko wcielił się w postacie dwóch skrajnie różnych homoseksualistów – republikańskiego prawnika Roya Cohna i performera-filmowca Jacka Smitha. Przez trzy dni przeglądu po zakończeniu projekcji zapraszamy na spotkania tematyczne z udziałem reżyserki i zaproszonych gości.




To wydarzenie już minęło.
Sprawdź nadchodzące wydarzenia w dzielnicy Śródmieście lub w kategoriach: film spotkanie