Korzystasz z Internet Explorera 8 (lub starszego...)! W związku z tym: - ta strona będzie prawdopodobnie wyświetlać się nieprawidłowo, - najwyższy czas na aktualizację lub zmianę przeglądarki! ;)
W programie: Julián Arcas, Luigi Boccherini, Santiago de Murcia, Antonio de Santa Cruz, Gáspar Sanz, Fernando Sor, Francisco Tárrega i José Viñas (fandangos, jacaras, marionas, canarios).
W programie znalazły się kompozycje autorów żyjących w XVII w. po początki XX w. Powstawały zatem w stylu późnego baroku, rokoko, klasycystycznym czy wczesnoromantycznym. Większość z tych kompozytorów było jednocześnie wirtuozami gitary – instrumentu silnie związanego z kulturą hiszpańską i potrafiącego wyjątkowo trafnie oddać klimat epoki, w której żył i tworzył Goya.
„Prezentowane w programie formy – fandango, jácaras, marionas, czy canarios, to melodie i tańce popularne w Hiszpanii w czasach młodości Francisco Goyi, a fandango pozostaje do dziś jedną z najbardziej charakterystycznych form muzyki wielu regionów Hiszpanii. Utwory te zostały opracowane przez Leszka Potasińskiego na gitarowy zespół kameralny na podstawie oryginalnych tabulatur na gitarę solową, przez dodanie do partii solowej linii basu i akompaniamentu akordowego, a niekiedy kontrapunktu, co w epoce baroku było dość powszechną praktyką. Gra akordów techniką rasgueado, przypominającą brzmieniem dzisiejszą grę w stylu flamenco, była w tamtym czasie najbardziej rozpowszechnionym sposobem gry na gitarze, wykorzystywanym zarówno w grze solowej, jak w akompaniamencie, w muzyce ludowej, a nawet w realizacji basu cyfrowanego. (...) prezentowane w programie Fandango Santiago de Murcii jest najstarszym znanym z zapisu przykładem tego tańca.” (Leszek Potasiński, 2022).
Leszek Potasiński kształcił się pod kierunkiem Ryszarda Bałauszko i Marcina Zalewskiego w PSM II st. im. F. Chopina i Akademii Muzycznej (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina) w Warszawie (dyplom z wyróżnieniem, 1984). Pracę magisterską poświęcił muzyce flamenco. Studia uzupełniał w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Madrycie w klasie Jose Luisa Rodrigo i na licznych kursach mistrzowskich (m. in. David Russell, Roberto Aussell, Costas Cotsiolis, Jorge Cardoso, Jose Miguel Moreno, Rogelio Reguera). W roku 2018 uzyskał tytuł doktora na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie, a tematem pracy była technika rasgueado. Jest laureatem wielu nagród na krajowych i międzynarodowych konkursach i festiwalach gitarowych.
Mateusz Kowalski jest jednym z najwybitniejszych gitarzystów młodego pokolenia, według Classical Guitar Magazine muzykiem „spektakularnym”, który rozległy repertuar od renesansu do współczesności wykonuje z niezwykłym znawstwem i wyczuciem stylu oraz z wielką kulturą muzyczną. Występował w tak ważnych salach, jak wiedeński Musikverein czy Shanghai Grand Theatre, koncertowal m.in. w Nowym Jorku, Los Angeles, Paryżu, Budapeszcie, Londynie; w 2019 roku wykonał słynne Concierto de Aranjuez z Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Szymon Soliwoda uczył się w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Fryderyka Chopina w Warszawie pod kierunkiem Leszka Potasińskiego. Obecnie jest studentem II roku w klasie gitary na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Odniósł wiele sukcesów na konkursach gitarowych, m.in. I nagroda na Konkursie Gitarowym „Gitarofonia w Warszawie”. Obok gry klasycznej rozwija też swoje pasje muzyczne w dziedzinie flamenco, a także improwizacji i kompozycji.